zwartwerken

Dutch

Etymology

From zwart (“black”) +‎ werken (“to work”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈzʋɑrtˌʋɛr.kə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: zwart‧wer‧ken

Verb

zwartwerken

  1. to moonlight (work secretly)

Conjugation

Conjugation of zwartwerken (weak, separable)
infinitive zwartwerken
past singular werkte zwart
past participle zwartgewerkt
infinitive zwartwerken
gerund zwartwerken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular werk zwart werkte zwart zwartwerk zwartwerkte
2nd person sing. (jij) werkt zwart, werk zwart2 werkte zwart zwartwerkt zwartwerkte
2nd person sing. (u) werkt zwart werkte zwart zwartwerkt zwartwerkte
2nd person sing. (gij) werkt zwart werkte zwart zwartwerkt zwartwerkte
3rd person singular werkt zwart werkte zwart zwartwerkt zwartwerkte
plural werken zwart werkten zwart zwartwerken zwartwerkten
subjunctive sing.1 werke zwart werkte zwart zwartwerke zwartwerkte
subjunctive plur.1 werken zwart werkten zwart zwartwerken zwartwerkten
imperative sing. werk zwart
imperative plur.1 werkt zwart
participles zwartwerkend zwartgewerkt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.