zwierzchnik

Polish

Etymology

From zwierzchni +‎ -nik.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈzvjɛʂ.xɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛʂxɲik
  • Syllabification: zwierz‧chnik

Noun

zwierzchnik m pers (female equivalent zwierzchniczka)

  1. superior, suzerain

Declension

Declension of zwierzchnik
singular plural
nominative zwierzchnik zwierzchnicy/zwierzchniki (deprecative)
genitive zwierzchnika zwierzchników
dative zwierzchnikowi zwierzchnikom
accusative zwierzchnika zwierzchników
instrumental zwierzchnikiem zwierzchnikami
locative zwierzchniku zwierzchnikach
vocative zwierzchniku zwierzchnicy

Derived terms

noun
adjective
  • zwierzchni

Further reading

  • zwierzchnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zwierzchnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.