zygomaticus
English
Etymology
Unadapted borrowing from New Latin zygomaticus, clipping of mūsculus zygomaticus (“zygomatic muscle”). Doublet of zygomatic.
Pronunciation
- (General American) IPA(key): /ˌzaɪ.ɡəˈmæt.ək.əs/
Noun
zygomaticus (plural zygomatici)
- (anatomy) One of several small subcutaneous facial muscles arising from or in relation with the zygomatic bone.
- Meronyms: zygomaticus major, zygomaticus minor
Translations
muscle
|
Latin
Etymology
From Ancient Greek ζῠ́γωμᾰ (zŭ́gōmă, “that which connects the cranial with the facial bones”) + -icus (“-ic”, adjectival suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [zy.ɡɔˈma.tɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪͡z̪i.ɡoˈmaː.t̪i.kus]
Adjective
zygōmaticus (feminine zygōmatica, neuter zygōmaticum); first/second-declension adjective (New Latin)
Inflection
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | zygōmaticus | zygōmatica | zygōmaticum | zygōmaticī | zygōmaticae | zygōmatica | |
| genitive | zygōmaticī | zygōmaticae | zygōmaticī | zygōmaticōrum | zygōmaticārum | zygōmaticōrum | |
| dative | zygōmaticō | zygōmaticae | zygōmaticō | zygōmaticīs | |||
| accusative | zygōmaticum | zygōmaticam | zygōmaticum | zygōmaticōs | zygōmaticās | zygōmatica | |
| ablative | zygōmaticō | zygōmaticā | zygōmaticō | zygōmaticīs | |||
| vocative | zygōmatice | zygōmatica | zygōmaticum | zygōmaticī | zygōmaticae | zygōmatica | |
Descendants
- → English: zygomaticus