継承
Japanese
| Kanji in this term | |
|---|---|
| 継 | 承 |
| けい Grade: S |
しょう Grade: 6 |
| on'yomi | |
| Alternative spelling |
|---|
| 繼承 (kyūjitai) |
Etymology
From 継 (kei, “succeed”) + 承 (shō, “succeed to”).
Pronunciation
Noun
継承 • (keishō)
Derived terms
Derived terms
- オーストリア継承戦争 (ōsutoria keishō sensō): War of the Austrian Succession
- スペイン継承戦争 (supein keishō sensō): War of the Spanish Succession
- 使徒継承 (shito keishō): apostolic succession
- 束縛継承原理 (sokubaku keishō genri): binding inheritance principle
- 皇位継承 (kōi keishō): imperial succession
- 継承者 (keishōsha): successor
Verb
継承する • (keishō suru) suru (stem 継承し (keishō shi), past 継承した (keishō shita))
Conjugation
Conjugation of "継承する" (See Appendix:Japanese verbs)
| Katsuyōkei ("stem forms") | ||||
|---|---|---|---|---|
| Mizenkei ("imperfective") | 継承し | けいしょうし | keishō shi | |
| Ren’yōkei ("continuative") | 継承し | けいしょうし | keishō shi | |
| Shūshikei ("terminal") | 継承する | けいしょうする | keishō suru | |
| Rentaikei ("attributive") | 継承する | けいしょうする | keishō suru | |
| Kateikei ("hypothetical") | 継承すれ | けいしょうすれ | keishō sure | |
| Meireikei ("imperative") | 継承せよ¹ 継承しろ² |
けいしょうせよ¹ けいしょうしろ² |
keishō seyo¹ keishō shiro² | |
| Key constructions | ||||
| Passive | 継承される | けいしょうされる | keishō sareru | |
| Causative | 継承させる 継承さす |
けいしょうさせる けいしょうさす |
keishō saseru keishō sasu | |
| Potential | 継承できる | けいしょうできる | keishō dekiru | |
| Volitional | 継承しよう | けいしょうしよう | keishō shiyō | |
| Negative | 継承しない | けいしょうしない | keishō shinai | |
| Negative continuative | 継承せず | けいしょうせず | keishō sezu | |
| Formal | 継承します | けいしょうします | keishō shimasu | |
| Perfective | 継承した | けいしょうした | keishō shita | |
| Conjunctive | 継承して | けいしょうして | keishō shite | |
| Hypothetical conditional | 継承すれば | けいしょうすれば | keishō sureba | |
| ¹ Written imperative ² Spoken imperative | ||||