áræða
Icelandic
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈauːˌraiːða/
Verb
áræða (weak verb, third-person singular past indicative áræddi, supine árætt)
Conjugation
infinitive nafnháttur | að áræða | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
supine sagnbót | árætt | |||||
present participle |
áræðandi | |||||
indicative |
subjunctive | |||||
present |
past |
present |
past | |||
singular | ég | áræði | áræddi | áræði | áræddi | |
þú | áræðir | áræddir | áræðir | áræddir | ||
hann, hún, það | áræðir | áræddi | áræði | áræddi | ||
plural | við | áræðum | áræddum | áræðum | áræddum | |
þið | áræðið | árædduð | áræðið | árædduð | ||
þeir, þær, þau | áræða | áræddu | áræði | áræddu | ||
imperative boðháttur | ||||||
singular | þú | áræð (þú), áræddu | ||||
plural | þið | áræðið (þið), áræðiði1 |
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.