æfa

Icelandic

Etymology

Probably ultimately from or related to Proto-Germanic *ōbijaną (to do, practice); compare Middle High German uop (farming, implementation).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaiːva/
    Rhymes: -aiːva

Verb

æfa (weak verb, third-person singular past indicative æfði, supine æft)

  1. to practise

Conjugation

æfa – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur æfa
supine sagnbót æft
present participle
æfandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég æfi æfði æfi æfði
þú æfir æfðir æfir æfðir
hann, hún, það æfir æfði æfi æfði
plural við æfum æfðum æfum æfðum
þið æfið æfðuð æfið æfðuð
þeir, þær, þau æfa æfðu æfi æfðu
imperative boðháttur
singular þú æf (þú), æfðu
plural þið æfið (þið), æfiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
æfast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að æfast
supine sagnbót æfst
present participle
æfandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég æfist æfðist æfist æfðist
þú æfist æfðist æfist æfðist
hann, hún, það æfist æfðist æfist æfðist
plural við æfumst æfðumst æfumst æfðumst
þið æfist æfðust æfist æfðust
þeir, þær, þau æfast æfðust æfist æfðust
imperative boðháttur
singular þú æfst (þú), æfstu
plural þið æfist (þið), æfisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
æfður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
æfður æfð æft æfðir æfðar æfð
accusative
(þolfall)
æfðan æfða æft æfða æfðar æfð
dative
(þágufall)
æfðum æfðri æfðu æfðum æfðum æfðum
genitive
(eignarfall)
æfðs æfðrar æfðs æfðra æfðra æfðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
æfði æfða æfða æfðu æfðu æfðu
accusative
(þolfall)
æfða æfðu æfða æfðu æfðu æfðu
dative
(þágufall)
æfða æfðu æfða æfðu æfðu æfðu
genitive
(eignarfall)
æfða æfðu æfða æfðu æfðu æfðu

References

  1. ^ Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) “æfa”, in Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)