ómaka

See also: omaka

Icelandic

Verb

ómaka (weak verb, third-person singular past indicative ómakaði, supine ómakað)

  1. to trouble, to inconvenience
    Synonym: baga
    ég vil ekki ómaka lækninn með svona lítilræðiI don’t want to trouble the doctor with such trifles

Conjugation

ómaka – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur ómaka
supine sagnbót ómakað
present participle
ómakandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég ómaka ómakaði ómaki ómakaði
þú ómakar ómakaðir ómakir ómakaðir
hann, hún, það ómakar ómakaði ómaki ómakaði
plural við ómökum ómökuðum ómökum ómökuðum
þið ómakið ómökuðuð ómakið ómökuðuð
þeir, þær, þau ómaka ómökuðu ómaki ómökuðu
imperative boðháttur
singular þú ómaka (þú), ómakaðu
plural þið ómakið (þið), ómakiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ómakast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að ómakast
supine sagnbót ómakast
present participle
ómakandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég ómakast ómakaðist ómakist ómakaðist
þú ómakast ómakaðist ómakist ómakaðist
hann, hún, það ómakast ómakaðist ómakist ómakaðist
plural við ómökumst ómökuðumst ómökumst ómökuðumst
þið ómakist ómökuðust ómakist ómökuðust
þeir, þær, þau ómakast ómökuðust ómakist ómökuðust
imperative boðháttur
singular þú ómakast (þú), ómakastu
plural þið ómakist (þið), ómakisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ómakaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
ómakaður ómökuð ómakað ómakaðir ómakaðar ómökuð
accusative
(þolfall)
ómakaðan ómakaða ómakað ómakaða ómakaðar ómökuð
dative
(þágufall)
ómökuðum ómakaðri ómökuðu ómökuðum ómökuðum ómökuðum
genitive
(eignarfall)
ómakaðs ómakaðrar ómakaðs ómakaðra ómakaðra ómakaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
ómakaði ómakaða ómakaða ómökuðu ómökuðu ómökuðu
accusative
(þolfall)
ómakaða ómökuðu ómakaða ómökuðu ómökuðu ómökuðu
dative
(þágufall)
ómakaða ómökuðu ómakaða ómökuðu ómökuðu ómökuðu
genitive
(eignarfall)
ómakaða ómökuðu ómakaða ómökuðu ómökuðu ómökuðu

Old Norse

Verb

ómaka

  1. to worry