óvinur
Faroese
Etymology
From Old Norse óvinr. By surface analysis, ó- (“un-”) + vinur (“friend”). Cf. Swedish ovän, Norwegian Bokmål uvenn.
Pronunciation
Noun
óvinur m (genitive singular óvinar, plural óvinir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | óvinur | óvinurin | óvinir | óvinirnir |
| accusative | óvin | óvinin | óvinir | óvinirnar |
| dative | óvini | óvininum | óvinum | óvinunum |
| genitive | óvinar | óvinarins | óvina | óvinanna |
Further reading
- "óvinur" at Sprotin.fo
Icelandic
Etymology
From Old Norse óvinr. By surface analysis, ó- (“un-”) + vinur (“friend”). Cf. Swedish ovän, Danish uven, Norwegian Bokmål uvenn.
Noun
óvinur m (genitive singular óvinar, nominative plural óvinir)
- enemy, foe, adversary
- Synonyms: fjandi (now rare), fjandmaður, andstæðingur
- Antonym: vinur
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | óvinur | óvinurinn | óvinir | óvinirnir |
| accusative | óvin | óvininn | óvini | óvinina |
| dative | óvini, óvin | óvininum | óvinum | óvinunum |
| genitive | óvinar | óvinarins | óvina | óvinanna |
Further reading
- “óvinur” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)