överpröva

Swedish

Etymology

över- +‎ pröva

Verb

överpröva (present överprövar, preterite överprövade, supine överprövat, imperative överpröva)

  1. (law) to review a case, decision, or the like from a lower court or the like, in a higher court or the like

Conjugation

Conjugation of överpröva (weak)
active passive
infinitive överpröva överprövas
supine överprövat överprövats
imperative överpröva
imper. plural1 överpröven
present past present past
indicative överprövar överprövade överprövas överprövades
ind. plural1 överpröva överprövade överprövas överprövades
subjunctive2 överpröve överprövade överpröves överprövades
present participle överprövande
past participle överprövad

1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

See also

References