úrskurða

Icelandic

Verb

úrskurða (weak verb, third-person singular past indicative úrskurðaði, supine úrskurðað)

  1. to rule, to decide
    Nefndin úrskurðaði að úrslit leiksins skyldu látin standa þrátt fyrir mótbárur.
    The committee ruled that the result of the game would stand despite the objections.
  2. to pronounce someone (e.g. dead)

Declension

úrskurða – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur úrskurða
supine sagnbót úrskurðað
present participle
úrskurðandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég úrskurða úrskurðaði úrskurði úrskurðaði
þú úrskurðar úrskurðaðir úrskurðir úrskurðaðir
hann, hún, það úrskurðar úrskurðaði úrskurði úrskurðaði
plural við úrskurðum úrskurðuðum úrskurðum úrskurðuðum
þið úrskurðið úrskurðuðuð úrskurðið úrskurðuðuð
þeir, þær, þau úrskurða úrskurðuðu úrskurði úrskurðuðu
imperative boðháttur
singular þú úrskurða (þú), úrskurðaðu
plural þið úrskurðið (þið), úrskurðiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
úrskurðast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að úrskurðast
supine sagnbót úrskurðast
present participle
úrskurðandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég úrskurðast úrskurðaðist úrskurðist úrskurðaðist
þú úrskurðast úrskurðaðist úrskurðist úrskurðaðist
hann, hún, það úrskurðast úrskurðaðist úrskurðist úrskurðaðist
plural við úrskurðumst úrskurðuðumst úrskurðumst úrskurðuðumst
þið úrskurðist úrskurðuðust úrskurðist úrskurðuðust
þeir, þær, þau úrskurðast úrskurðuðust úrskurðist úrskurðuðust
imperative boðháttur
singular þú úrskurðast (þú), úrskurðastu
plural þið úrskurðist (þið), úrskurðisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
úrskurðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
úrskurðaður úrskurðuð úrskurðað úrskurðaðir úrskurðaðar úrskurðuð
accusative
(þolfall)
úrskurðaðan úrskurðaða úrskurðað úrskurðaða úrskurðaðar úrskurðuð
dative
(þágufall)
úrskurðuðum úrskurðaðri úrskurðuðu úrskurðuðum úrskurðuðum úrskurðuðum
genitive
(eignarfall)
úrskurðaðs úrskurðaðrar úrskurðaðs úrskurðaðra úrskurðaðra úrskurðaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
úrskurðaði úrskurðaða úrskurðaða úrskurðuðu úrskurðuðu úrskurðuðu
accusative
(þolfall)
úrskurðaða úrskurðuðu úrskurðaða úrskurðuðu úrskurðuðu úrskurðuðu
dative
(þágufall)
úrskurðaða úrskurðuðu úrskurðaða úrskurðuðu úrskurðuðu úrskurðuðu
genitive
(eignarfall)
úrskurðaða úrskurðuðu úrskurðaða úrskurðuðu úrskurðuðu úrskurðuðu

Further reading