ýja

See also: Ýja and þjá

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈiːja/
    Rhymes: -iːja

Verb

ýja (weak verb, third-person singular past indicative ýjaði, supine ýjað)

  1. to hint, to suggest, to insinuate

Conjugation

ýja – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur ýja
supine sagnbót ýjað
present participle
ýjandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég ýja ýjaði ýi ýjaði
þú ýjar ýjaðir ýir ýjaðir
hann, hún, það ýjar ýjaði ýi ýjaði
plural við ýjum ýjuðum ýjum ýjuðum
þið ýið ýjuðuð ýið ýjuðuð
þeir, þær, þau ýja ýjuðu ýi ýjuðu
imperative boðháttur
singular þú ýja (þú), ýjaðu
plural þið ýið (þið), ýiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ýjaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
ýjaður ýjuð ýjað ýjaðir ýjaðar ýjuð
accusative
(þolfall)
ýjaðan ýjaða ýjað ýjaða ýjaðar ýjuð
dative
(þágufall)
ýjuðum ýjaðri ýjuðu ýjuðum ýjuðum ýjuðum
genitive
(eignarfall)
ýjaðs ýjaðrar ýjaðs ýjaðra ýjaðra ýjaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
ýjaði ýjaða ýjaða ýjuðu ýjuðu ýjuðu
accusative
(þolfall)
ýjaða ýjuðu ýjaða ýjuðu ýjuðu ýjuðu
dative
(þágufall)
ýjaða ýjuðu ýjaða ýjuðu ýjuðu ýjuðu
genitive
(eignarfall)
ýjaða ýjuðu ýjaða ýjuðu ýjuðu ýjuðu

Old Norse

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

ýja (singular past indicative úði, plural past indicative úðu, past participle úiðr)

  1. (intransitive) to swarm, teem of

Conjugation

Conjugation of ýja — active (weak class 1)
infinitive ýja
present participle ýjandi
past participle úðr, úiðr
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular ý úða ýja ýða
2nd person singular ýr úðir ýir ýðir
3rd person singular ýr úði ýi ýði
1st person plural ýjum úðum ýim ýðim
2nd person plural ýið úðuð ýið ýðið
3rd person plural ýja úðu ýi ýði
imperative present
2nd person singular ý
1st person plural ýjum
2nd person plural ýið

Descendants

  • Icelandic: ýja
  • Norwegian Nynorsk: y

Further reading

  • Zoëga, Geir T. (1910) “ýja”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 168; also available at the Internet Archive