þræla
Icelandic
Etymology
From þræll (“slave”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈθraiːla/
- Rhymes: -aiːla
Verb
þræla (weak verb, third-person singular past indicative þrælaði, supine þrælað)
Conjugation
| infinitive nafnháttur | að þræla | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| supine sagnbót | þrælað | |||||
| present participle |
þrælandi | |||||
| indicative |
subjunctive | |||||
| present |
past |
present |
past | |||
| singular | ég | þræla | þrælaði | þræli | þrælaði | |
| þú | þrælar | þrælaðir | þrælir | þrælaðir | ||
| hann, hún, það | þrælar | þrælaði | þræli | þrælaði | ||
| plural | við | þrælum | þræluðum | þrælum | þræluðum | |
| þið | þrælið | þræluðuð | þrælið | þræluðuð | ||
| þeir, þær, þau | þræla | þræluðu | þræli | þræluðu | ||
| imperative boðháttur | ||||||
| singular | þú | þræla (þú), þrælaðu | ||||
| plural | þið | þrælið (þið), þræliði1 | ||||
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
| infinitive nafnháttur | að þrælast | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| supine sagnbót | þrælast | |||||
| present participle |
þrælandist (rare; see appendix) | |||||
| indicative |
subjunctive | |||||
| present |
past |
present |
past | |||
| singular | ég | þrælast | þrælaðist | þrælist | þrælaðist | |
| þú | þrælast | þrælaðist | þrælist | þrælaðist | ||
| hann, hún, það | þrælast | þrælaðist | þrælist | þrælaðist | ||
| plural | við | þrælumst | þræluðumst | þrælumst | þræluðumst | |
| þið | þrælist | þræluðust | þrælist | þræluðust | ||
| þeir, þær, þau | þrælast | þræluðust | þrælist | þræluðust | ||
| imperative boðháttur | ||||||
| singular | þú | þrælast (þú), þrælastu | ||||
| plural | þið | þrælist (þið), þrælisti1 | ||||
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
Old Norse
Noun
þræla
- accusative/genitive plural of þræll