þræta

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈθraiːta/
  • Rhymes: -aiːta

Etymology 1

From Old Norse þræt(t)a. Cognate with Danish trætte, Swedish träta.

Verb

þræta (weak verb, third-person singular past indicative þrætti, supine þrætt)

  1. (intransitive) to quarrel, to bicker
    Synonyms: deila, þjarka, þrátta, þrasa, þrefa, þvarga, stæla, kýta, bítast, rífast, bræla, karpa
Conjugation
þræta – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að þræta
supine sagnbót þrætt
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 þrætandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég þræti þrætti þræti þrætti
þú þrætir þrættir þrætir þrættir
hann, hún, það þrætir þrætti þræti þrætti
plural við þrætum þrættum þrætum þrættum
þið þrætið þrættuð þrætið þrættuð
þeir, þær, þau þræta þrættu þræti þrættu
imperative boðháttur
singular þú þræt (þú), þrættu
plural þið þrætið (þið), þrætiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þrætast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að þrætast
supine sagnbót þræst
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 þrætandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég þrætist þrættist þrætist þrættist
þú þrætist þrættist þrætist þrættist
hann, hún, það þrætist þrættist þrætist þrættist
plural við þrætumst þrættumst þrætumst þrættumst
þið þrætist þrættust þrætist þrættust
þeir, þær, þau þrætast þrættust þrætist þrættust
imperative boðháttur
singular þú þræst (þú), þræstu
plural þið þrætist (þið), þrætisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þrættur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		þrættur þrætt þrætt þrættir þrættar þrætt
accusative
(þolfall) 		þrættan þrætta þrætt þrætta þrættar þrætt
dative
(þágufall) 		þrættum þrættri þrættu þrættum þrættum þrættum
genitive
(eignarfall) 		þrætts þrættrar þrætts þrættra þrættra þrættra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		þrætti þrætta þrætta þrættu þrættu þrættu
accusative
(þolfall) 		þrætta þrættu þrætta þrættu þrættu þrættu
dative
(þágufall) 		þrætta þrættu þrætta þrættu þrættu þrættu
genitive
(eignarfall) 		þrætta þrættu þrætta þrættu þrættu þrættu

Etymology 2

Noun

þræta f (genitive singular þrætu, nominative plural þrætur)

  1. quarrel, argument
    Synonyms: deila, þvarg, stæla, rifrildi, ósátt, þjark, karp
Declension
Declension of þræta (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative þræta þrætan þrætur þræturnar
accusative þrætu þrætuna þrætur þræturnar
dative þrætu þrætunni þrætum þrætunum
genitive þrætu þrætunnar þræta þrætanna
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.