þruma

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈθrʏːma/
  • Rhymes: -ʏːma

Etymology 1

From Old Norse þruma.

Noun

þruma f (genitive singular þrumu, nominative plural þrumur)

  1. a roll of thunder; thunderclap; in plural: thunder
    Synonym: (archaic or poetic) þórduna f
Declension
Declension of þruma (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative þruma þruman þrumur þrumurnar
accusative þrumu þrumuna þrumur þrumurnar
dative þrumu þrumunni þrumum þrumunum
genitive þrumu þrumunnar þrumna, þruma þrumnanna, þrumanna

Etymology 2

Verb

þruma (weak verb, third-person singular past indicative þrumaði, supine þrumað)

  1. (intransitive) to thunder
    Synonym: þrymja
Conjugation
þruma – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að þruma
supine sagnbót þrumað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 þrumandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég þruma þrumaði þrumi þrumaði
þú þrumar þrumaðir þrumir þrumaðir
hann, hún, það þrumar þrumaði þrumi þrumaði
plural við þrumum þrumuðum þrumum þrumuðum
þið þrumið þrumuðuð þrumið þrumuðuð
þeir, þær, þau þruma þrumuðu þrumi þrumuðu
imperative boðháttur
singular þú þruma (þú), þrumaðu
plural þið þrumið (þið), þrumiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þrumast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að þrumast
supine sagnbót þrumast
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 þrumandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég þrumast þrumaðist þrumist þrumaðist
þú þrumast þrumaðist þrumist þrumaðist
hann, hún, það þrumast þrumaðist þrumist þrumaðist
plural við þrumumst þrumuðumst þrumumst þrumuðumst
þið þrumist þrumuðust þrumist þrumuðust
þeir, þær, þau þrumast þrumuðust þrumist þrumuðust
imperative boðháttur
singular þú þrumast (þú), þrumastu
plural þið þrumist (þið), þrumisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þrumaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		þrumaður þrumuð þrumað þrumaðir þrumaðar þrumuð
accusative
(þolfall) 		þrumaðan þrumaða þrumað þrumaða þrumaðar þrumuð
dative
(þágufall) 		þrumuðum þrumaðri þrumuðu þrumuðum þrumuðum þrumuðum
genitive
(eignarfall) 		þrumaðs þrumaðrar þrumaðs þrumaðra þrumaðra þrumaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		þrumaði þrumaða þrumaða þrumuðu þrumuðu þrumuðu
accusative
(þolfall) 		þrumaða þrumuðu þrumaða þrumuðu þrumuðu þrumuðu
dative
(þágufall) 		þrumaða þrumuðu þrumaða þrumuðu þrumuðu þrumuðu
genitive
(eignarfall) 		þrumaða þrumuðu þrumaða þrumuðu þrumuðu þrumuðu

Old Norse

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

þruma f

  1. clap of thunder

Descendants

  • Icelandic: þruma

Further reading

  • Zoëga, Geir T. (1910) “þruma”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 518; also available at the Internet Archive
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.