þrykkja

Icelandic

Etymology

danish 16th century borrowing

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈθrɪhca/
  • Rhymes: -ɪhca

Verb

þrykkja (weak verb, third-person singular past indicative þrykkti, supine þrykkt)

  1. to print (a graphic or pattern) [with accusative]

Conjugation

þrykkja – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur þrykkja
supine sagnbót þrykkt
present participle
þrykkjandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég þrykki þrykkti þrykki þrykkti
þú þrykkir þrykktir þrykkir þrykktir
hann, hún, það þrykkir þrykkti þrykki þrykkti
plural við þrykkjum þrykktum þrykkjum þrykktum
þið þrykkið þrykktuð þrykkið þrykktuð
þeir, þær, þau þrykkja þrykktu þrykki þrykktu
imperative boðháttur
singular þú þrykk (þú), þrykktu
plural þið þrykkið (þið), þrykkiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þrykkjast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að þrykkjast
supine sagnbót þrykkst
present participle
þrykkjandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég þrykkist þrykktist þrykkist þrykktist
þú þrykkist þrykktist þrykkist þrykktist
hann, hún, það þrykkist þrykktist þrykkist þrykktist
plural við þrykkjumst þrykktumst þrykkjumst þrykktumst
þið þrykkist þrykktust þrykkist þrykktust
þeir, þær, þau þrykkjast þrykktust þrykkist þrykktust
imperative boðháttur
singular þú þrykkst (þú), þrykkstu
plural þið þrykkist (þið), þrykkisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þrykktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
þrykktur þrykkt þrykkt þrykktir þrykktar þrykkt
accusative
(þolfall)
þrykktan þrykkta þrykkt þrykkta þrykktar þrykkt
dative
(þágufall)
þrykktum þrykktri þrykktu þrykktum þrykktum þrykktum
genitive
(eignarfall)
þrykkts þrykktrar þrykkts þrykktra þrykktra þrykktra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
þrykkti þrykkta þrykkta þrykktu þrykktu þrykktu
accusative
(þolfall)
þrykkta þrykktu þrykkta þrykktu þrykktu þrykktu
dative
(þágufall)
þrykkta þrykktu þrykkta þrykktu þrykktu þrykktu
genitive
(eignarfall)
þrykkta þrykktu þrykkta þrykktu þrykktu þrykktu