þynna

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈθɪnːa/
  • Rhymes: -ɪnːa

Etymology 1

Verb

þynna (weak verb, third-person singular past indicative þynnti, supine þynnt)

  1. to thin, to make thinner [with accusative]
  2. (reflexive, þynnast) to thin, to get thinner
  3. to dilute [with accusative]
Conjugation
þynna – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur þynna
supine sagnbót þynnt
present participle
þynnandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég þynni þynnti þynni þynnti
þú þynnir þynntir þynnir þynntir
hann, hún, það þynnir þynnti þynni þynnti
plural við þynnum þynntum þynnum þynntum
þið þynnið þynntuð þynnið þynntuð
þeir, þær, þau þynna þynntu þynni þynntu
imperative boðháttur
singular þú þynn (þú), þynntu
plural þið þynnið (þið), þynniði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þynnast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að þynnast
supine sagnbót þynnst
present participle
þynnandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég þynnist þynntist þynnist þynntist
þú þynnist þynntist þynnist þynntist
hann, hún, það þynnist þynntist þynnist þynntist
plural við þynnumst þynntumst þynnumst þynntumst
þið þynnist þynntust þynnist þynntust
þeir, þær, þau þynnast þynntust þynnist þynntust
imperative boðháttur
singular þú þynnst (þú), þynnstu
plural þið þynnist (þið), þynnisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þynntur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
þynntur þynnt þynnt þynntir þynntar þynnt
accusative
(þolfall)
þynntan þynnta þynnt þynnta þynntar þynnt
dative
(þágufall)
þynntum þynntri þynntu þynntum þynntum þynntum
genitive
(eignarfall)
þynnts þynntrar þynnts þynntra þynntra þynntra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
þynnti þynnta þynnta þynntu þynntu þynntu
accusative
(þolfall)
þynnta þynntu þynnta þynntu þynntu þynntu
dative
(þágufall)
þynnta þynntu þynnta þynntu þynntu þynntu
genitive
(eignarfall)
þynnta þynntu þynnta þynntu þynntu þynntu
Derived terms
  • þynning

Etymology 2

From Proto-Germanic *þunnijǭ.

Noun

þynna f (genitive singular þynnu, nominative plural þynnur)

  1. thin sheet; film
Declension
Declension of þynna (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative þynna þynnan þynnur þynnurnar
accusative þynnu þynnuna þynnur þynnurnar
dative þynnu þynnunni þynnum þynnunum
genitive þynnu þynnunnar þynna þynnanna