þyrla

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈθɪrtla/
    Rhymes: -ɪrtla

Etymology 1

From Proto-Germanic *þwerilōną, from *þwerilaz (whence Icelandic þyrill).

Verb

þyrla (weak verb, third-person singular past indicative þyrlaði, supine þyrlað)

  1. to whirl, swirl
Conjugation
þyrla – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur þyrla
supine sagnbót þyrlað
present participle
þyrlandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég þyrla þyrlaði þyrli þyrlaði
þú þyrlar þyrlaðir þyrlir þyrlaðir
hann, hún, það þyrlar þyrlaði þyrli þyrlaði
plural við þyrlum þyrluðum þyrlum þyrluðum
þið þyrlið þyrluðuð þyrlið þyrluðuð
þeir, þær, þau þyrla þyrluðu þyrli þyrluðu
imperative boðháttur
singular þú þyrla (þú), þyrlaðu
plural þið þyrlið (þið), þyrliði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þyrlast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að þyrlast
supine sagnbót þyrlast
present participle
þyrlandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég þyrlast þyrlaðist þyrlist þyrlaðist
þú þyrlast þyrlaðist þyrlist þyrlaðist
hann, hún, það þyrlast þyrlaðist þyrlist þyrlaðist
plural við þyrlumst þyrluðumst þyrlumst þyrluðumst
þið þyrlist þyrluðust þyrlist þyrluðust
þeir, þær, þau þyrlast þyrluðust þyrlist þyrluðust
imperative boðháttur
singular þú þyrlast (þú), þyrlastu
plural þið þyrlist (þið), þyrlisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
þyrlaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
þyrlaður þyrluð þyrlað þyrlaðir þyrlaðar þyrluð
accusative
(þolfall)
þyrlaðan þyrlaða þyrlað þyrlaða þyrlaðar þyrluð
dative
(þágufall)
þyrluðum þyrlaðri þyrluðu þyrluðum þyrluðum þyrluðum
genitive
(eignarfall)
þyrlaðs þyrlaðrar þyrlaðs þyrlaðra þyrlaðra þyrlaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
þyrlaði þyrlaða þyrlaða þyrluðu þyrluðu þyrluðu
accusative
(þolfall)
þyrlaða þyrluðu þyrlaða þyrluðu þyrluðu þyrluðu
dative
(þágufall)
þyrlaða þyrluðu þyrlaða þyrluðu þyrluðu þyrluðu
genitive
(eignarfall)
þyrlaða þyrluðu þyrlaða þyrluðu þyrluðu þyrluðu

Etymology 2

From þyrill (compare þyrilvængja (helicopter)), likely with influence also from the verb þyrla (to whirl).

Noun

þyrla f (genitive singular þyrlu, nominative plural þyrlur)

  1. helicopter
    Synonyms: þyrilvængja, kofti
Declension
Declension of þyrla (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative þyrla þyrlan þyrlur þyrlurnar
accusative þyrlu þyrluna þyrlur þyrlurnar
dative þyrlu þyrlunni þyrlum þyrlunum
genitive þyrlu þyrlunnar þyrlna, þyrla þyrlnanna, þyrlanna
Derived terms