číst

See also: cist and čist

Czech

Etymology

Inherited from Old Czech čísti, from Proto-Slavic *čistì.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈt͡ʃiːst]
  • Audio:(file)

Verb

číst impf (perfective přečíst)

  1. (transitive) to read
    Moje žena si četla časopis, když jsem přišel domů.My wife was reading a magazine when I came home.

Conjugation

Conjugation of číst
infinitive číst, čísti active adjective čtoucí


verbal noun passive adjective
present forms indicative imperative
singular plural singular plural
1st person čtu čteme čtěme
2nd person čteš čtete čti čtěte
3rd person čte čtou

The future tense: a combination of a future form of být + infinitive číst.

participles past participles passive participles
singular plural singular plural
masculine animate četl četli čten čteni
masculine inanimate četly čteny
feminine četla čtena
neuter četlo četla čteno čtena
transgressives present past
masculine singular čta
feminine + neuter singular čtouc
plural čtouce
adjectives

Further reading