şayan
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish شایان, from Persian شایان.
Adjective
şayan
- fitting, suitable, worthy
Declension
| present tense | ||
|---|---|---|
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I am) | şayanım | şayan mıyım? |
| sen (you are) | şayansın | şayan mısın? |
| o (he/she/it is) | şayan / şayandır | şayan mı? |
| biz (we are) | şayanız | şayan mıyız? |
| siz (you are) | şayansınız | şayan mısınız? |
| onlar (they are) | şayan(lar) | şayan(lar) mı? |
| past tense | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I was) | şayandım | şayan mıydım? |
| sen (you were) | şayandın | şayan mıydın? |
| o (he/she/it was) | şayandı | şayan mıydı? |
| biz (we were) | şayandık | şayan mıydık? |
| siz (you were) | şayandınız | şayan mıydınız? |
| onlar (they were) | şayandılar | şayan mıydılar? |
| indirect past | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I was) | şayanmışım | şayan mıymışım? |
| sen (you were) | şayanmışsın | şayan mıymışsın? |
| o (he/she/it was) | şayanmış | şayan mıymış? |
| biz (we were) | şayanmışız | şayan mıymışız? |
| siz (you were) | şayanmışsınız | şayan mıymışsınız? |
| onlar (they were) | şayanmışlar | şayan mıymışlar? |
| conditional | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (if I) | şayansam | şayan mıysam? |
| sen (if you) | şayansan | şayan mıysan? |
| o (if he/she/it) | şayansa | şayan mıysa? |
| biz (if we) | şayansak | şayan mıysak? |
| siz (if you) | şayansanız | şayan mıysanız? |
| onlar (if they) | şayansalar | şayan mıysalar? |
For negative forms, use the appropriate form of değil.
See also
- شاید (šâyad)
References
- Nişanyan, Sevan (2002–) “şayan”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “شایان”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1113
- Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN