άκρη
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἄκρα (ákra), from the feminine of ἄκρος (ákros), from Proto-Indo-European *h₂eḱrós.
Noun
άκρη • (ákri) f (plural άκρες)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | άκρη (ákri) | άκρες (ákres) |
| genitive | άκρης (ákris) | ακρών (akrón) |
| accusative | άκρη (ákri) | άκρες (ákres) |
| vocative | άκρη (ákri) | άκρες (ákres) |
Synonyms
- άκρια f (ákria)
- compare with: άκρο n (ákro)
Related terms
- ακριανός (akrianós, “at the edge, extreme”)
- ακρινός (akrinós, “distant, at the far end”)
- ακρίτας m (akrítas, “frontiersman”)
- ακριτικός (akritikós, “frontier”, adjective)
- ακρίτσα f (akrítsa, diminutive form)
- ακρότατος (akrótatos, “furthermost”, adjective)
- ακρότητα f (akrótita, “extreme”, noun)
- ακρούλα f (akroúla, diminutive form)
- Phrases:
- απ’ άκρη σ’ άκρη (ap’ ákri s’ ákri, “completely”)
- αφήνω στην άκρη (afíno stin ákri)
- βάζω στην άκρη (vázo stin ákri, “move something aside”)
- βγάζω άκρη (vgázo ákri)
- βρίσκω την άκρη (vrísko tin ákri, “get to the bottom of”)
- έχω άκρες (écho ákres)
- κάνω στην άκρη (káno stin ákri, “get out of the way, push something aside”)
- μέσες άκρες (méses ákres, “roughly”)
- όπου με βγάλει η άκρη (ópou me vgálei i ákri)
- τραβώ στην άκρη (travó stin ákri)