άρνηση
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaɾ.ni.si/
Noun
άρνηση • (árnisi) f (plural αρνήσεις)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | άρνηση (árnisi) | αρνήσεις (arníseis) |
| genitive | άρνησης (árnisis) | αρνήσεων (arníseon) |
| accusative | άρνηση (árnisi) | αρνήσεις (arníseis) |
| vocative | άρνηση (árnisi) | αρνήσεις (arníseis) |
Older or formal genitive singular: αρνήσεως (arníseos)
Related terms
- αρνησι- (arnisi-, prefix)
- αρνησιά f (arnisiá, “oblivion”)
- αρνησιδικία f (arnisidikía, “denial of justice”)
- αρνησίθεος (arnisítheos, adjective)
- αρνησιθρησκία f (arnisithriskía, “apostasy”)
- αρνησίθρησκος m (arnisíthriskos, “apostate, renegade”)
- αρνησικυρία f (arnisikyría, “veto”)
- αρνησιπατρία f (arnisipatría, “renegade”)
- αρνησίπατρις m (arnisípatris, “renegade”)
- αρνητής m (arnitís, “denier, denialist”)
- αρνητικός (arnitikós, “disapproving, negative”, adjective)
- αρνητικότητα f (arnitikótita, “negativity”)
- αρνητισμός m (arnitismós, “negativism”)
- αρνήτρια f (arnítria, “denier, denialist”)
- αυταπάρνηση f (aftapárnisi, “self-denial”)
- ηλεκτραρνητικός (ilektrarnitikós, “electro-negative”, adjective)
- μίσθαρνος (místharnos, “remunerative”, adjective)
- and see: αρνούμαι (arnoúmai, “to deny”)
Further reading
- άρνηση on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
- άρνηση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language