αρνούμαι
See also: ἀρνοῦμαι
Greek
Alternative forms
Etymology
From Ancient Greek ἀρνοῦμαι (arnoûmai), contractive form of ἀρνέομαι (arnéomai). The variant αρνιέμαι (arniémai), inherited from the mediaeval ἀρνιέμαι (arniémai).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /aɾˈnu.me/
- Hyphenation: αρ‧νού‧μαι
Verb
αρνούμαι • (arnoúmai) deponent (past αρνήθηκα)
Conjugation
αρνούμαι / αρνιέμαι (deponent: passive forms only, class B & A1)
| Passive voice ➤ | ||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ |
| 1 sg | - αρνιέμαι | αρνηθώ |
| 2 sg | αρνείσαι - αρνιέσαι | αρνηθείς |
| 3 sg | αρνείται - αρνιέται | αρνηθεί |
| 1 pl | αρνούμαστε - αρνιόμαστε | αρνηθούμε |
| 2 pl | αρνείστε, {αρνείσθε} - αρνιέστε, (‑ιόσαστε) | αρνηθείτε |
| 3 pl | αρνούνται - αρνιούνται, (‑ιόνται) | αρνηθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ |
| 1 sg | [αρνούμουν(α)] - αρνιόμουν(α) | αρνήθηκα |
| 2 sg | [αρνούσουν(α)] - αρνιόσουν(α) | αρνήθηκες |
| 3 sg | αρνούνταν, {αρνείτο}, [{ηρνείτο}] - αρνιόταν(ε) | αρνήθηκε |
| 1 pl | αρνούμασταν, (‑ούμαστε) - αρνιόμασταν, (‑ιόμαστε) | αρνηθήκαμε |
| 2 pl | [αρνούσασταν, [‑ούσαστε] - αρνιόσασταν, (‑ιόσαστε) | αρνηθήκατε |
| 3 pl | αρνούνταν, {αρνούντο}, [{ηρνούντο}] - αρνιόνταν(ε), αρνιόντουσαν, αρνιούνταν | αρνήθηκαν, αρνηθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ |
| 1 sg | θα - αρνιέμαι ➤ | θα αρνηθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αρνείσαι - αρνιέσαι, … | θα αρνηθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | ||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αρνηθεί | |
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αρνηθεί | |
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αρνηθεί | |
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | αρνήσου |
| 2 pl | αρνείστε, {αρνείσθε} - αρνιέστε | αρνηθείτε |
| Other forms | Passive voice | |
| Present participle ➤ | αρνούμενος, ‑η, ‑ο ➤ | |
| Perfect participle ➤ | — | |
| Nonfinite form ➤ | αρνηθεί | |
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |
Antonyms
- δέχομαι (déchomai, “I accept”)
Related terms
- see: άρνηση f (árnisi, “denial”)
References
- ^ αρνούμαι, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language