δέχομαι

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From Proto-Indo-European *deḱ- (“to take, accept”).[1]

Pronunciation

 

Verb

δέχομαι • (dékhomai) (Attic)

  1. to accept, receive

Inflection

   Present: δέχομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative δέχομαι δέχῃ / δέχει δέχεται δέχεσθον δέχεσθον δεχόμεθᾰ δέχεσθε δέχονται
subjunctive δέχωμαι δέχῃ δέχηται δέχησθον δέχησθον δεχώμεθᾰ δέχησθε δέχωνται
optative δεχοίμην δέχοιο δέχοιτο δέχοισθον δεχοίσθην δεχοίμεθᾰ δέχοισθε δέχοιντο
imperative   δέχου δεχέσθω δέχεσθον δεχέσθων   δέχεσθε δεχέσθων
middle/passive
infinitive δέχεσθαι
participle m δεχόμενος
f δεχομένη
n δεχόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐδεχόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἐδεχόμην ἐδέχου ἐδέχετο ἐδέχεσθον ἐδεχέσθην ἐδεχόμεθᾰ ἐδέχεσθε ἐδέχοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: δέξομαι, δεχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative δέξομαι δέξῃ / δέξει δέξεται δέξεσθον δέξεσθον δεξόμεθᾰ δέξεσθε δέξονται
optative δεξοίμην δέξοιο δέξοιτο δέξοισθον δεξοίσθην δεξοίμεθᾰ δέξοισθε δέξοιντο
passive indicative δεχθήσομαι δεχθήσῃ δεχθήσεται δεχθήσεσθον δεχθήσεσθον δεχθησόμεθᾰ δεχθήσεσθε δεχθήσονται
optative δεχθησοίμην δεχθήσοιο δεχθήσοιτο δεχθήσοισθον δεχθησοίσθην δεχθησοίμεθᾰ δεχθήσοισθε δεχθήσοιντο
middle passive
infinitive δέξεσθαι δεχθήσεσθαι
participle m δεξόμενος δεχθησόμενος
f δεξομένη δεχθησομένη
n δεξόμενον δεχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: δεξέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative δεξέομαι δεξέῃ / δεξέει δεξέεται δεξέεσθον δεξέεσθον δεξεόμεθᾰ δεξέεσθε δεξέονται
optative δεξεοίμην δεξέοιο δεξέοιτο δεξέοισθον δεξεοίσθην δεξεοίμεθᾰ δεξέοισθε δεξέοιντο
middle
infinitive δεξέεσθαι
participle m δεξεόμενος
f δεξεομένη
n δεξεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: δεξοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative δεξοῦμαι δεξῇ δεξεῖται δεξεῖσθον δεξεῖσθον δεξούμεθᾰ δεξεῖσθε δεξοῦνται
optative δεξοίμην δεξοῖο δεξοῖτο δεξοῖσθον δεξοίσθην δεξοίμεθᾰ δεξοῖσθε δεξοῖντο
middle
infinitive δεξεῖσθαι
participle m δεξούμενος
f δεξουμένη
n δεξούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐδεξᾰ́μην, ἐδέχθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐδεξᾰ́μην ἐδέξω ἐδέξᾰτο ἐδέξᾰσθον ἐδεξᾰ́σθην ἐδεξᾰ́μεθᾰ ἐδέξᾰσθε ἐδέξᾰντο
subjunctive δέξωμαι δέξῃ δέξηται δέξησθον δέξησθον δεξώμεθᾰ δέξησθε δέξωνται
optative δεξαίμην δέξαιο δέξαιτο δέξαισθον δεξαίσθην δεξαίμεθᾰ δέξαισθε δέξαιντο
imperative   δέξαι δεξᾰ́σθω δέξᾰσθον δεξᾰ́σθων   δέξᾰσθε δεξᾰ́σθων
passive indicative ἐδέχθην ἐδέχθης ἐδέχθη ἐδέχθητον ἐδεχθήτην ἐδέχθημεν ἐδέχθητε ἐδέχθησᾰν
subjunctive δεχθῶ δεχθῇς δεχθῇ δεχθῆτον δεχθῆτον δεχθῶμεν δεχθῆτε δεχθῶσῐ(ν)
optative δεχθείην δεχθείης δεχθείη δεχθεῖτον / δεχθείητον δεχθείτην / δεχθειήτην δεχθεῖμεν / δεχθείημεν δεχθεῖτε / δεχθείητε δεχθεῖεν / δεχθείησᾰν
imperative   δέχθητῐ δεχθήτω δέχθητον δεχθήτων   δέχθητε δεχθέντων
middle passive
infinitive δέξᾰσθαι δεχθῆναι
participle m δεξᾰ́μενος δεχθείς
f δεξᾰμένη δεχθεῖσᾰ
n δεξᾰ́μενον δεχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: δέδεγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative δέδεγμαι δέδεξαι δέδεκται δέδεχθον δέδεχθον δεδέγμεθᾰ δέδεχθε δεδέχᾰται
subjunctive δεδεγμένος ὦ δεδεγμένος ᾖς δεδεγμένος ᾖ δεδεγμένω ἦτον δεδεγμένω ἦτον δεδεγμένοι ὦμεν δεδεγμένοι ἦτε δεδεγμένοι ὦσῐ(ν)
optative δεδεγμένος εἴην δεδεγμένος εἴης δεδεγμένος εἴη δεδεγμένω εἴητον / εἶτον δεδεγμένω εἰήτην / εἴτην δεδεγμένοι εἴημεν / εἶμεν δεδεγμένοι εἴητε / εἶτε δεδεγμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   δέδεξο δεδέχθω δέδεχθον δεδέχθων   δέδεχθε δεδέχθων
middle/passive
infinitive δεδέχθαι
participle m δεδεγμένος
f δεδεγμένη
n δεδεγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐδεδέγμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἐδεδέγμην ἐδέδεξο ἐδέδεκτο ἐδέδεχθον ἐδεδέχθην ἐδεδέγμεθᾰ ἐδέδεχθε ἐδεδέχᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • Greek: δέχομαι (déchomai)

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “δέχομαι”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 320-1

Further reading

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek δέχομαι (dékhomai).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈðe.xo.me/
  • Hyphenation: δέ‧χο‧μαι

Verb

δέχομαι • (déchomai) deponent (past δέχτηκα/δέχθηκα)

  1. to accept, receive
    δέχομαι συγχαρητήρια ― déchomai syncharitíria ― I receive congratulations (praisings)
    δέχομαι μια σφαίρα ― déchomai mia sfaíra ― I receive a bullet (I am shot)
    Δέχτηκα ένα τηλεφώνημα.
    Déchtika éna tilefónima.
    I received a phone call.
    Δέχεσαι τον Γιάννη για σύζυγό σου; — Δέχομαι.
    Déchesai ton Giánni gia sýzygó sou? — Déchomai.
    Do you accept John as your husband? — I do (accept).

Conjugation

δέχομαι   (deponent: passive forms only)
Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg δεχτώ, δεχθώ
2 sg δέχεσαι δεχτείς, δεχθείς
3 sg δέχεται δεχτεί, δεχθεί
1 pl δεχόμαστε δεχτούμε, δεχθούμε
2 pl δέχεστε, {δέχεσθε}, δεχόσαστε δεχτείτε, δεχθείτε
3 pl δέχονται δεχτούν(ε), δεχθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg δεχόμουν(α) δέχτηκα, δέχθηκα
2 sg δεχόσουν(α) δέχτηκες, δέχθηκες
3 sg δεχόταν(ε) δέχτηκε, δέχθηκε
1 pl δεχόμασταν, (‑όμαστε) δεχτήκαμε, δεχθήκαμε
2 pl δεχόσασταν, (‑όσαστε) δεχτήκατε, δεχθήκατε
3 pl δέχονταν, (δεχόντουσαν) δέχτηκαν, δεχτήκαν(ε),
δέχθηκαν, δεχθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα ➤ θα δεχτώ / δεχθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα δέχεσαι, … θα δεχτείς / δεχθείς, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … δεχτεί / δεχθεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … δεχτεί / δεχθεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … δεχτεί / δεχθεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — δέξου
2 pl δέχεστε, {δέχεσθε} δεχτείτε, δεχθείτε
Other forms Passive voice
Present participle ➤   δεχόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle ➤   {-δεδεγμένος, ‑η, ‑o}1 ➤
Nonfinite form ➤   δεχτεί, δεχθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Only in compound παραδεδεγμένος (paradedegménos, “acknowledged”)
 • Passive forms with -χθ- are more formal.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
Compound verbs -and see their derivatives-
  • αναδέχομαι (anadéchomai, “to undertake, to become a godfather or sponsor”)
  • απεκδέχομαι (apekdéchomai, “to hope for, to expect”)
  • αποδέχομαι (apodéchomai, “to accept, to agree”)
  • διαδέχομαι (diadéchomai, “to succeed”)
  • ενδέχεται (endéchetai, “it's possible, it may”) (impersonal, 3rd person)
  • επιδέχομαι (epidéchomai, “to admit, to allow”)
  • καλοδέχομαι (kalodéchomai, “to welcome”) (a modern compound)
  • καταδέχομαι (katadéchomai, “to deign, to condescend”)
  • παραδέχομαι (paradéchomai, “to concede, to acknowledge”)
  • υποδέχομαι (ypodéchomai, “to welcome, to host, to receive”)
Related words -and see their derivatives-
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.