ήθος
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek ἦθος (êthos).[1]
Noun
ήθος • (íthos) n (plural ήθη)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ήθος (íthos) | ήθη (íthi) |
| genitive | ήθους (íthous) | ηθών (ithón) |
| accusative | ήθος (íthos) | ήθη (íthi) |
| vocative | ήθος (íthos) | ήθη (íthi) |
Related terms
- αήθης (aḯthis, “unethical”)
- ηθική f (ithikí, “ethics”)
- ηθικό n (ithikó, “morale”)
- ηθικολογία f (ithikología, “priggishness”)
- ηθικολογικός (ithikologikós, “moralistic”)
- ηθικολόγος f (ithikológos, “prig”)
- ηθικολογώ (ithikologó, “to moralise”)
- ηθικοποίηση f (ithikopoíisi, “moral education”)
- ηθικοποιώ (ithikopoió, “to improve morally”)
- ηθικός (ithikós, “ethical”)
- ηθικότης (ithikótis)
- ηθικότητα f (ithikótita, “morality”)
- ηθογραφία f (ithografía, “ethography”)
- ηθοπλαστικός (ithoplastikós, “morally uplifting”)
- ηθοποιός (ithopoiós, “actor/actress”)
References
- ^ ήθος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Further reading
- ήθος on the Greek Wikipedia.Wikipedia el