αγγλόφωνος

Greek

Etymology

Learned borrowing from French anglophone. By surface analysis, αγγλό- (angló-) +‎ -φωνος (-fonos).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /aŋˈɡlo.fo.nos/
  • Hyphenation: αγ‧γλό‧φω‧νος

Adjective

αγγλόφωνος • (anglófonosm (feminine αγγλόφωνη, neuter αγγλόφωνο)

  1. anglophone, English-speaking

Declension

Declension of αγγλόφωνος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αγγλόφωνος (anglófonos) αγγλόφωνη (anglófoni) αγγλόφωνο (anglófono) αγγλόφωνοι (anglófonoi) αγγλόφωνες (anglófones) αγγλόφωνα (anglófona)
genitive αγγλόφωνου (anglófonou) αγγλόφωνης (anglófonis) αγγλόφωνου (anglófonou) αγγλόφωνων (anglófonon) αγγλόφωνων (anglófonon) αγγλόφωνων (anglófonon)
accusative αγγλόφωνο (anglófono) αγγλόφωνη (anglófoni) αγγλόφωνο (anglófono) αγγλόφωνους (anglófonous) αγγλόφωνες (anglófones) αγγλόφωνα (anglófona)
vocative αγγλόφωνε (anglófone) αγγλόφωνη (anglófoni) αγγλόφωνο (anglófono) αγγλόφωνοι (anglófonoi) αγγλόφωνες (anglófones) αγγλόφωνα (anglófona)

Synonyms

References

  1. ^ αγγλόφωνος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language