αναγορεύω

See also: ἀναγορεύω

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀναγορεύω. Morphologically, from (ανα-) αν- (“re-”) + αγορεύω (agorévo, “make speech”).

Pronunciation

IPA^(key): /a.na.ɣoˈre.vo/
Hyphenation: α‧να‧γο‧ρεύ‧ω

Verb

αναγορεύω • (anagorévo) (past αναγόρευσα, passive αναγορεύομαι)

to nominate, vote
to appoint, proclaim
Αναγορεύτηκε διδάκτορας στο πανεπιστήμιο.
Anagoréftike didáktoras sto panepistímio.
He was proclaimed doctor/professor at the university.

Conjugation

αvαγορεύω αvαγορεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αvαγορεύω	αvαγορεύσω	αvαγορεύομαι	αvαγορευτώ, αvαγορευθώ¹
2 sg	αvαγορεύεις	αvαγορεύσεις	αvαγορεύεσαι	αvαγορευτείς, αvαγορευθείς
3 sg	αvαγορεύει	αvαγορεύσει	αvαγορεύεται	αvαγορευτεί, αvαγορευθεί

1 pl	αvαγορεύουμε, [‑ομε]	αvαγορεύσουμε, [‑ομε]	αvαγορευόμαστε	αvαγορευτούμε, αvαγορευθούμε
2 pl	αvαγορεύετε	αvαγορεύσετε	αvαγορεύεστε, αvαγορευόσαστε	αvαγορευτείτε, αvαγορευθείτε
3 pl	αvαγορεύουν(ε)	αvαγορεύσουν(ε)	αvαγορεύονται	αvαγορευτούν(ε), αvαγορευθούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	αvαγόρευα	αvαγόρευσα	αvαγορευόμουν(α)	αvαγορεύτηκα, αvαγορεύθηκα¹
2 sg	αvαγόρευες	αvαγόρευσες	αvαγορευόσουν(α)	αvαγορεύτηκες, αvαγορεύθηκες
3 sg	αvαγόρευε	αvαγόρευσε	αvαγορευόταν(ε)	αvαγορεύτηκε, αvαγορεύθηκε

1 pl	αvαγορεύαμε	αvαγορεύσαμε	αvαγορευόμασταν, (‑όμαστε)	αvαγορευτήκαμε, αvαγορευθήκαμε
2 pl	αvαγορεύατε	αvαγορεύσατε	αvαγορευόσασταν, (‑όσαστε)	αvαγορευτήκατε, αvαγορευθήκατε
3 pl	αvαγόρευαν, αvαγορεύαν(ε)	αvαγόρευσαν, αvαγορεύσαν(ε)	αvαγορεύονταν, (αvαγορευόντουσαν)	αvαγορεύτηκαν, αvαγορευτήκαν(ε), αvαγορεύθηκαν, αvαγορευθήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αvαγορεύω ➤	θα αvαγορεύσω ➤	θα αvαγορεύομαι ➤	θα αvαγορευτώ / αvαγορευθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αvαγορεύεις, …	θα αvαγορεύσεις, …	θα αvαγορεύεσαι, …	θα αvαγορευτείς / αvαγορευθείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αvαγορεύσει έχω, έχεις, … αvαγορευμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … αvαγορευτεί / αvαγορευθεί είμαι, είσαι, … αvαγορευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αvαγορεύσει είχα, είχες, … αvαγορευμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … αvαγορευτεί / αvαγορευθεί ήμουν, ήσουν, … αvαγορευμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αvαγορεύσει θα έχω, θα έχεις, … αvαγορευμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … αvαγορευτεί / αvαγορευθεί θα είμαι, θα είσαι, … αvαγορευμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	αvαγόρευε	αvαγόρευσε	—	αvαγορεύσου
2 pl	αvαγορεύετε	αvαγορεύστε	αvαγορεύεστε	αvαγορευτείτε, αvαγορευθείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αvαγορεύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας αvαγορεύσει ➤		αvαγορευμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	αvαγορεύσει		αvαγορευτεί, αvαγορευθεί


Notes Appendix:Greek verbs	• Passive forms with -ευθ- are more formal than forms with -ευτ-. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

ανακηρύσσω (anakirýsso)

Related terms

αναγορευμένος (anagorevménos, participle)
αναγόρευση f (anagórefsi, “nomination, election”)
αναγορεύσιμος (anagoréfsimos, “suitable for appointment”)

Other compounds of αγορεύω (agorévo)

απαγορεύω (apagorévo, “to prohibit”)
αυτοαναγορεύομαι (aftoanagorévomai, “to proclaim oneself”)
προσαγορεύω (prosagorévo, “to address”) (formal)
υπαγορεύω (ypagorévo, “to dictate”)

and see: αγορά f (agorá, “marketplace”)