απαισιότητα
Greek
Etymology
From απαίσιος (apaísios, “awful, horrible”) + -ότητα (-ótita, “-ity, -ness”). First attested 1887.
Noun
απαισιότητα • (apaisiótita) f (plural απαισιότητες)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | απαισιότητα (apaisiótita) | απαισιότητες (apaisiótites) |
| genitive | απαισιότητας (apaisiótitas) | απαισιοτήτων (apaisiotíton) |
| accusative | απαισιότητα (apaisiótita) | απαισιότητες (apaisiótites) |
| vocative | απαισιότητα (apaisiótita) | απαισιότητες (apaisiótites) |