αρπακτικότητα

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἅρπα (hárpa, “bird of prey”): αρπακτικός (arpaktikós, “ravenous, predatory”) +‎ -ότητα (-ótita, “-ity, -ness”). First attested 1881.

Noun

αρπακτικότητα • (arpaktikótita) f (uncountable)

  1. rapacity, ravening, predacity, predatoriness

Declension

Declension of αρπακτικότητα
singular
nominative αρπακτικότητα (arpaktikótita)
genitive αρπακτικότητας (arpaktikótitas)
accusative αρπακτικότητα (arpaktikótita)
vocative αρπακτικότητα (arpaktikótita)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.