γαγγλίον
Ancient Greek
Etymology
Unknown. Traditionally derived from Proto-Indo-European *gel- (“round, swollen”), like Latin galla (“oak apple”). However, Beekes suggests a Pre-Greek origin, comparing the word with ᾰ̓́γλῑς (ắglīs, “clove of garlic”), γέλγῐς (gélgĭs, “clove of garlic”) and γᾰ́λῐνθοι (gắlĭnthoi, “chickpeas”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ɡaŋ.ɡlí.on/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ɡaŋˈɡli.on/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ɣaŋˈɡli.on/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ɣaŋˈɡli.on/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ɣaŋˈɡli.on/
Noun
γᾰγγλῐ́ον • (gănglĭ́on) n (genitive γᾰγγλῐ́ου); second declension
- (oncology) encysted tumour on a tendon or aponeurosis
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ γᾰγγλῐ́ον tò gănglĭ́on |
τὼ γᾰγγλῐ́ω tṑ gănglĭ́ō |
τᾰ̀ γᾰγγλῐ́ᾰ tằ gănglĭ́ă | ||||||||||
| Genitive | τοῦ γᾰγγλῐ́ου toû gănglĭ́ou |
τοῖν γᾰγγλῐ́οιν toîn gănglĭ́oin |
τῶν γᾰγγλῐ́ων tôn gănglĭ́ōn | ||||||||||
| Dative | τῷ γᾰγγλῐ́ῳ tōî gănglĭ́ōi |
τοῖν γᾰγγλῐ́οιν toîn gănglĭ́oin |
τοῖς γᾰγγλῐ́οις toîs gănglĭ́ois | ||||||||||
| Accusative | τὸ γᾰγγλῐ́ον tò gănglĭ́on |
τὼ γᾰγγλῐ́ω tṑ gănglĭ́ō |
τᾰ̀ γᾰγγλῐ́ᾰ tằ gănglĭ́ă | ||||||||||
| Vocative | γᾰγγλῐ́ον gănglĭ́on |
γᾰγγλῐ́ω gănglĭ́ō |
γᾰγγλῐ́ᾰ gănglĭ́ă | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Derived terms
- γᾰγγλῐώδης (gănglĭṓdēs, adjective)
Descendants
- → English: ganglion
References
- “γαγγλίον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
Further reading
- γαγγλίον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- γαγγλίον in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
- Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN