διαλυμένος
Greek
Alternative forms
- διαλελυμένος (dialelyménos) (formal, sense: "dissolved")
Etymology
Perfect participle of διαλύομαι (dialýomai), passive voice of διαλύω (“dissolve”). Descendant of the Hellenistic διαλελυμένος. Morphologically, from δια- (“through”) + λυμένος (“untie; solve”).
Pronunciation
- IPA(key): /ði̯a.liˈme.nos/ and in fast speech: /ðʝa.liˈme.nos/
- Hyphenation: δια‧λυ‧μέ‧νος
- Old Hyphenation: δι‧α‧λυ‧μέ‧νος
Participle
διαλυμένος • (dialyménos) m (feminine διαλυμένη, neuter διαλυμένο)
- dissolved
- Το χάπι είναι διαλυμένο σε νερό.
- To chápi eínai dialyméno se neró.
- The pill is dissolved in water.
- dismantled
- Το κόμμα είναι διαλυμένο σε δύο παρατάξεις.
- To kómma eínai dialyméno se dýo paratáxeis.
- The party is split into two camps.
- (figuratively) wrecked, broken up, tired, exhausted
- Αισθάνομαι διαλυμένη απ’ την κούραση και την απογοήτευση.
- Aisthánomai dialyméni ap’ tin koúrasi kai tin apogoḯtefsi.
- I feel exhausted from fatigue and frustration.
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | διαλυμένος (dialyménos) | διαλυμένη (dialyméni) | διαλυμένο (dialyméno) | διαλυμένοι (dialyménoi) | διαλυμένες (dialyménes) | διαλυμένα (dialyména) | |
| genitive | διαλυμένου (dialyménou) | διαλυμένης (dialyménis) | διαλυμένου (dialyménou) | διαλυμένων (dialyménon) | διαλυμένων (dialyménon) | διαλυμένων (dialyménon) | |
| accusative | διαλυμένο (dialyméno) | διαλυμένη (dialyméni) | διαλυμένο (dialyméno) | διαλυμένους (dialyménous) | διαλυμένες (dialyménes) | διαλυμένα (dialyména) | |
| vocative | διαλυμένε (dialyméne) | διαλυμένη (dialyméni) | διαλυμένο (dialyméno) | διαλυμένοι (dialyménoi) | διαλυμένες (dialyménes) | διαλυμένα (dialyména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο διαλυμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο διαλυμένος, etc.)
Antonyms
- αδιάλυτος (adiálytos, “not dissolved; dissoluble”)
Related terms
- διάλυση f (diálysi, “dissolving”)
- διαλυτός (dialytós, “soluble”)
- δυσδιάλυτος (dysdiálytos, “hard to dissolve”)
- ευδιάλυτος (evdiálytos, “easy to dissolve”)
- υδατοδιαλυτός (ydatodialytós, “water-soluble”)
- and see: διαλύω (dialýo, “dissolve”)