διασπείρω

Ancient Greek

Etymology

δια- (dia-) +‎ σπείρω (speírō)

Pronunciation

 

Verb

δῐασπείρω • (dĭaspeírō)

  1. to scatter, disperse

Conjugation

   Present: δῐασπείρω, δῐασπείρομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐασπείρω δῐασπείρεις δῐασπείρει δῐασπείρετον δῐασπείρετον δῐασπείρομεν δῐασπείρετε δῐασπείρουσῐ(ν)
subjunctive δῐασπείρω δῐασπείρῃς δῐασπείρῃ δῐασπείρητον δῐασπείρητον δῐασπείρωμεν δῐασπείρητε δῐασπείρωσῐ(ν)
optative δῐασπείροιμῐ δῐασπείροις δῐασπείροι δῐασπείροιτον δῐασπειροίτην δῐασπείροιμεν δῐασπείροιτε δῐασπείροιεν
imperative   δῐάσπειρε δῐασπειρέτω δῐασπείρετον δῐασπειρέτων   δῐασπείρετε δῐασπειρόντων
middle/
passive 		indicative δῐασπείρομαι δῐασπείρῃ,
δῐασπείρει 		δῐασπείρεται δῐασπείρεσθον δῐασπείρεσθον δῐασπειρόμεθᾰ δῐασπείρεσθε δῐασπείρονται
subjunctive δῐασπείρωμαι δῐασπείρῃ δῐασπείρηται δῐασπείρησθον δῐασπείρησθον δῐασπειρώμεθᾰ δῐασπείρησθε δῐασπείρωνται
optative δῐασπειροίμην δῐασπείροιο δῐασπείροιτο δῐασπείροισθον δῐασπειροίσθην δῐασπειροίμεθᾰ δῐασπείροισθε δῐασπείροιντο
imperative   δῐασπείρου δῐασπειρέσθω δῐασπείρεσθον δῐασπειρέσθων   δῐασπείρεσθε δῐασπειρέσθων
active middle/passive
infinitive δῐασπείρειν δῐασπείρεσθαι
participle m δῐασπείρων δῐασπειρόμενος
f δῐασπείρουσᾰ δῐασπειρομένη
n δῐασπεῖρον δῐασπειρόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: δῐέσπειρον, δῐεσπειρόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐέσπειρον δῐέσπειρες δῐέσπειρε(ν) δῐεσπείρετον δῐεσπειρέτην δῐεσπείρομεν δῐεσπείρετε δῐέσπειρον
middle/
passive 		indicative δῐεσπειρόμην δῐεσπείρου δῐεσπείρετο δῐεσπείρεσθον δῐεσπειρέσθην δῐεσπειρόμεθᾰ δῐεσπείρεσθε δῐεσπείροντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: δῐασπερέω, δῐασπερέομαι, δῐασπᾰρήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐασπερέω δῐασπερέεις δῐασπερέει δῐασπερέετον δῐασπερέετον δῐασπερέομεν δῐασπερέετε δῐασπερέουσῐ(ν)
optative δῐασπερέοιμῐ δῐασπερέοις δῐασπερέοι δῐασπερέοιτον δῐασπερεοίτην δῐασπερέοιμεν δῐασπερέοιτε δῐασπερέοιεν
middle indicative δῐασπερέομαι δῐασπερέῃ,
δῐασπερέει 		δῐασπερέεται δῐασπερέεσθον δῐασπερέεσθον δῐασπερεόμεθᾰ δῐασπερέεσθε δῐασπερέονται
optative δῐασπερεοίμην δῐασπερέοιο δῐασπερέοιτο δῐασπερέοισθον δῐασπερεοίσθην δῐασπερεοίμεθᾰ δῐασπερέοισθε δῐασπερέοιντο
passive indicative δῐασπᾰρήσομαι δῐασπᾰρήσῃ δῐασπᾰρήσεται δῐασπᾰρήσεσθον δῐασπᾰρήσεσθον δῐασπᾰρησόμεθᾰ δῐασπᾰρήσεσθε δῐασπᾰρήσονται
optative δῐασπᾰρησοίμην δῐασπᾰρήσοιο δῐασπᾰρήσοιτο δῐασπᾰρήσοισθον δῐασπᾰρησοίσθην δῐασπᾰρησοίμεθᾰ δῐασπᾰρήσοισθε δῐασπᾰρήσοιντο
active middle passive
infinitive δῐασπερέειν δῐασπερέεσθαι δῐασπᾰρήσεσθαι
participle m δῐασπερέων δῐασπερεόμενος δῐασπᾰρησόμενος
f δῐασπερέουσᾰ δῐασπερεομένη δῐασπᾰρησομένη
n δῐασπερέον δῐασπερεόμενον δῐασπᾰρησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: δῐασπερῶ, δῐασπεροῦμαι, δῐασπᾰρήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐασπερῶ δῐασπερεῖς δῐασπερεῖ δῐασπερεῖτον δῐασπερεῖτον δῐασπεροῦμεν δῐασπερεῖτε δῐασπεροῦσῐ(ν)
optative δῐασπεροίην,
δῐασπεροῖμῐ 		δῐασπεροίης,
δῐασπεροῖς 		δῐασπεροίη,
δῐασπεροῖ 		δῐασπεροῖτον,
δῐασπεροίητον 		δῐασπεροίτην,
δῐασπεροιήτην 		δῐασπεροῖμεν,
δῐασπεροίημεν 		δῐασπεροῖτε,
δῐασπεροίητε 		δῐασπεροῖεν,
δῐασπεροίησᾰν
middle indicative δῐασπεροῦμαι δῐασπερῇ δῐασπερεῖται δῐασπερεῖσθον δῐασπερεῖσθον δῐασπερούμεθᾰ δῐασπερεῖσθε δῐασπεροῦνται
optative δῐασπεροίμην δῐασπεροῖο δῐασπεροῖτο δῐασπεροῖσθον δῐασπεροίσθην δῐασπεροίμεθᾰ δῐασπεροῖσθε δῐασπεροῖντο
passive indicative δῐασπᾰρήσομαι δῐασπᾰρήσῃ δῐασπᾰρήσεται δῐασπᾰρήσεσθον δῐασπᾰρήσεσθον δῐασπᾰρησόμεθᾰ δῐασπᾰρήσεσθε δῐασπᾰρήσονται
optative δῐασπᾰρησοίμην δῐασπᾰρήσοιο δῐασπᾰρήσοιτο δῐασπᾰρήσοισθον δῐασπᾰρησοίσθην δῐασπᾰρησοίμεθᾰ δῐασπᾰρήσοισθε δῐασπᾰρήσοιντο
active middle passive
infinitive δῐασπερεῖν δῐασπερεῖσθαι δῐασπᾰρήσεσθαι
participle m δῐασπερῶν δῐασπερούμενος δῐασπᾰρησόμενος
f δῐασπεροῦσᾰ δῐασπερουμένη δῐασπᾰρησομένη
n δῐασπεροῦν δῐασπερούμενον δῐασπᾰρησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: δῐέσπειρᾰ, δῐεσπειρᾰ́μην, δῐεσπᾰ́ρην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐέσπειρᾰ δῐέσπειρᾰς δῐέσπειρε(ν) δῐεσπείρᾰτον δῐεσπειρᾰ́την δῐεσπείρᾰμεν δῐεσπείρᾰτε δῐέσπειρᾰν
subjunctive δῐασπείρω δῐασπείρῃς δῐασπείρῃ δῐασπείρητον δῐασπείρητον δῐασπείρωμεν δῐασπείρητε δῐασπείρωσῐ(ν)
optative δῐασπείραιμῐ δῐασπείρειᾰς,
δῐασπείραις 		δῐασπείρειε(ν),
δῐασπείραι 		δῐασπείραιτον δῐασπειραίτην δῐασπείραιμεν δῐασπείραιτε δῐασπείρειᾰν,
δῐασπείραιεν
imperative   δῐάσπειρον δῐασπειρᾰ́τω δῐασπείρᾰτον δῐασπειρᾰ́των   δῐασπείρᾰτε δῐασπειρᾰ́ντων
middle indicative δῐεσπειρᾰ́μην δῐεσπείρω δῐεσπείρᾰτο δῐεσπείρᾰσθον δῐεσπειρᾰ́σθην δῐεσπειρᾰ́μεθᾰ δῐεσπείρᾰσθε δῐεσπείρᾰντο
subjunctive δῐασπείρωμαι δῐασπείρῃ δῐασπείρηται δῐασπείρησθον δῐασπείρησθον δῐασπειρώμεθᾰ δῐασπείρησθε δῐασπείρωνται
optative δῐασπειραίμην δῐασπείραιο δῐασπείραιτο δῐασπείραισθον δῐασπειραίσθην δῐασπειραίμεθᾰ δῐασπείραισθε δῐασπείραιντο
imperative   δῐάσπειραι δῐασπειρᾰ́σθω δῐασπείρᾰσθον δῐασπειρᾰ́σθων   δῐασπείρᾰσθε δῐασπειρᾰ́σθων
passive indicative δῐεσπᾰ́ρην δῐεσπᾰ́ρης δῐεσπᾰ́ρη δῐεσπᾰ́ρητον δῐεσπᾰρήτην δῐεσπᾰ́ρημεν δῐεσπᾰ́ρητε δῐεσπᾰ́ρησᾰν
subjunctive δῐασπᾰρῶ δῐασπᾰρῇς δῐασπᾰρῇ δῐασπᾰρῆτον δῐασπᾰρῆτον δῐασπᾰρῶμεν δῐασπᾰρῆτε δῐασπᾰρῶσῐ(ν)
optative δῐασπᾰρείην δῐασπᾰρείης δῐασπᾰρείη δῐασπᾰρεῖτον,
δῐασπᾰρείητον 		δῐασπᾰρείτην,
δῐασπᾰρειήτην 		δῐασπᾰρεῖμεν,
δῐασπᾰρείημεν 		δῐασπᾰρεῖτε,
δῐασπᾰρείητε 		δῐασπᾰρεῖεν,
δῐασπᾰρείησᾰν
imperative   δῐασπᾰ́ρηθῐ δῐασπᾰρήτω δῐασπᾰ́ρητον δῐασπᾰρήτων   δῐασπᾰ́ρητε δῐασπᾰρέντων
active middle passive
infinitive δῐασπεῖραι δῐασπείρᾰσθαι δῐασπᾰρῆναι
participle m δῐασπείρᾱς δῐασπειρᾰ́μενος δῐασπᾰρείς
f δῐασπείρᾱσᾰ δῐασπειρᾰμένη δῐασπᾰρεῖσᾰ
n δῐασπεῖρᾰν δῐασπειρᾰ́μενον δῐασπᾰρέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: δῐέσπᾰρκᾰ, δῐέσπᾰρμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐέσπᾰρκᾰ δῐέσπᾰρκᾰς δῐέσπᾰρκε(ν) δῐεσπᾰ́ρκᾰτον δῐεσπᾰ́ρκᾰτον δῐεσπᾰ́ρκᾰμεν δῐεσπᾰ́ρκᾰτε δῐεσπᾰ́ρκᾱσῐ(ν)
subjunctive δῐεσπᾰ́ρκω δῐεσπᾰ́ρκῃς δῐεσπᾰ́ρκῃ δῐεσπᾰ́ρκητον δῐεσπᾰ́ρκητον δῐεσπᾰ́ρκωμεν δῐεσπᾰ́ρκητε δῐεσπᾰ́ρκωσῐ(ν)
optative δῐεσπᾰ́ρκοιμῐ,
δῐεσπᾰρκοίην 		δῐεσπᾰ́ρκοις,
δῐεσπᾰρκοίης 		δῐεσπᾰ́ρκοι,
δῐεσπᾰρκοίη 		δῐεσπᾰ́ρκοιτον δῐεσπᾰρκοίτην δῐεσπᾰ́ρκοιμεν δῐεσπᾰ́ρκοιτε δῐεσπᾰ́ρκοιεν
imperative   δῐέσπᾰρκε δῐεσπᾰρκέτω δῐεσπᾰ́ρκετον δῐεσπᾰρκέτων   δῐεσπᾰ́ρκετε δῐεσπᾰρκόντων
middle/
passive 		indicative δῐέσπᾰρμαι δῐέσπᾰρσαι δῐέσπᾰρται δῐέσπᾰρθον δῐέσπᾰρθον δῐεσπᾰ́ρμεθᾰ δῐέσπᾰρθε δῐεσπᾰ́ρᾰται
subjunctive δῐεσπᾰρμένος ὦ δῐεσπᾰρμένος ᾖς δῐεσπᾰρμένος ᾖ δῐεσπᾰρμένω ἦτον δῐεσπᾰρμένω ἦτον δῐεσπᾰρμένοι ὦμεν δῐεσπᾰρμένοι ἦτε δῐεσπᾰρμένοι ὦσῐ(ν)
optative δῐεσπᾰρμένος εἴην δῐεσπᾰρμένος εἴης δῐεσπᾰρμένος εἴη δῐεσπᾰρμένω εἴητον/εἶτον δῐεσπᾰρμένω εἰήτην/εἴτην δῐεσπᾰρμένοι εἴημεν/εἶμεν δῐεσπᾰρμένοι εἴητε/εἶτε δῐεσπᾰρμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   δῐέσπᾰρσο δῐεσπᾰ́ρθω δῐέσπᾰρθον δῐεσπᾰ́ρθων   δῐέσπᾰρθε δῐεσπᾰ́ρθων
active middle/passive
infinitive δῐεσπᾰρκέναι δῐεσπᾰ́ρθαι
participle m δῐεσπᾰρκώς δῐεσπᾰρμένος
f δῐεσπᾰρκυῖᾰ δῐεσπᾰρμένη
n δῐεσπᾰρκός δῐεσπᾰρμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.