διασπορά

Ancient Greek

Etymology

From διασπείρω (diaspeírō, to sow, to scatter) +‎ (, verbal noun suffix).

Pronunciation

 

Noun

δῐᾰσπορᾱ́ • (dĭăsporā́f (genitive δῐᾰσπορᾶς); first declension

  1. scattering, dispersion

Declension

Descendants

Further reading

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek διασπορά (diasporá).

Noun

διασπορά • (diasporáf (uncountable)

  1. dispersion
  2. diaspora

Declension

Declension of διασπορά
singular
nominative διασπορά (diasporá)
genitive διασποράς (diasporás)
accusative διασπορά (diasporá)
vocative διασπορά (diasporá)
  • διασπείρω (diaspeíro)
  • διασπορά ψευδών ειδήσεων (diasporá psevdón eidíseon)

Further reading