διαχύνω

Ancient Greek

Etymology

Later form of δῐᾰχέω (dĭăkhéō). (This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.aˈkʰy.no/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.aˈçy.no/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.aˈçy.no/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.aˈçi.no/

Verb

διαχύνω • (diakhúnō)

Koine form of δῐᾰχέω (dĭăkhéō)

Inflection

Present: διαχύνω, διαχύνομαι (Koine)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	διαχύνω	διαχύνεις	διαχύνει	διαχύνετον	διαχύνετον	διαχύνομεν	διαχύνετε	διαχύνουσῐ(ν)
	subjunctive	διαχύνω	διαχύνῃς	διαχύνῃ	διαχύνητον	διαχύνητον	διαχύνωμεν	διαχύνητε	διαχύνωσῐ(ν)
	optative	διαχύνοιμῐ	διαχύνοις	διαχύνοι	διαχύνοιτον	διαχυνοίτην	διαχύνοιμεν	διαχύνοιτε	διαχύνοιεν
	imperative		διάχυνε	διαχυνέτω	διαχύνετον	διαχυνέτων		διαχύνετε	διαχυνόντων
middle/ passive	indicative	διαχύνομαι	διαχύνῃ / διαχύνει	διαχύνεται	διαχύνεσθον	διαχύνεσθον	διαχυνόμεθᾰ	διαχύνεσθε	διαχύνονται
	subjunctive	διαχύνωμαι	διαχύνῃ	διαχύνηται	διαχύνησθον	διαχύνησθον	διαχυνώμεθᾰ	διαχύνησθε	διαχύνωνται
	optative	διαχυνοίμην	διαχύνοιο	διαχύνοιτο	διαχύνοισθον	διαχυνοίσθην	διαχυνοίμεθᾰ	διαχύνοισθε	διαχύνοιντο
	imperative		διαχύνου	διαχυνέσθω	διαχύνεσθον	διαχυνέσθων		διαχύνεσθε	διαχυνέσθων
		active				middle/passive
infinitive		διαχύνειν				διαχύνεσθαι
participle	m	διαχύνων				διαχυνόμενος
	f	διαχύνουσᾰ				διαχυνομένη
	n	διαχῦνον				διαχυνόμενον

Imperfect: διέχυνον, διεχυνόμην (Koine)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	διέχυνον	διέχυνες	διέχυνε(ν)	διεχύνετον	διεχυνέτην	διεχύνομεν	διεχύνετε	διέχυνον
middle/ passive	indicative	διεχυνόμην	διεχύνου	διεχύνετο	διεχύνεσθον	διεχυνέσθην	διεχυνόμεθᾰ	διεχύνεσθε	διεχύνοντο

Future: διαχύσω, διαχύσομαι (Koine)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	διαχύσω	διαχύσεις	διαχύσει	διαχύσετον	διαχύσετον	διαχύσομεν	διαχύσετε	διαχύσουσῐ(ν)
active	optative	διαχύσοιμῐ	διαχύσοις	διαχύσοι	διαχύσοιτον	διαχυσοίτην	διαχύσοιμεν	διαχύσοιτε	διαχύσοιεν
middle	indicative	διαχύσομαι	διαχύσῃ / διαχύσει	διαχύσεται	διαχύσεσθον	διαχύσεσθον	διαχυσόμεθᾰ	διαχύσεσθε	διαχύσονται
middle	optative	διαχυσοίμην	διαχύσοιο	διαχύσοιτο	διαχύσοισθον	διαχυσοίσθην	διαχυσοίμεθᾰ	διαχύσοισθε	διαχύσοιντο
		active			middle
infinitive		διαχύσειν			διαχύσεσθαι
participle	m	διαχύσων			διαχυσόμενος
	f	διαχύσουσᾰ			διαχυσομένη
	n	διαχῦσον			διαχυσόμενον

Greek

Alternative forms

διαχέω (diachéo) (more formal but common)

Etymology

From διαχέω (diachéo) with metaplasm according to the pattern χέω (khéō) > χύνω (khúnō).

Pronunciation

IPA^(key): /ðʝaˈçi.no/, /ði̯aˈçi.no/
Hyphenation: δια‧χύ‧νω
Old Hyphenation: δι‧α‧χύ‧νω

Verb

διαχύνω • (diachýno) (past διέχυσα, passive διαχύνομαι, p‑past διαχύθηκα, ppp διαχυμένος)

less formal variant of διαχέω (diachéo)

Conjugation

διαχύνω διαχύνομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg		διαχύσω	διαχύνομαι	διαχυθώ
2 sg	διαχύνεις	διαχύσεις	διαχύνεσαι	διαχυθείς
3 sg	διαχύνει	διαχύσει	διαχύνεται	διαχυθεί

1 pl	διαχύνουμε, [‑ομε]	διαχύσουμε, [‑ομε]	διαχυνόμαστε	διαχυθούμε
2 pl	διαχύνετε	διαχύσετε	διαχύνεστε, διαχυνόσαστε	διαχυθείτε
3 pl	διαχύνουν(ε)	διαχύσουν(ε)	διαχύνονται	διαχυθούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	διέχυνα	διέχυσα	διαχυνόμουν(α)	διαχύθηκα
2 sg	διέχυνες	διέχυσες	διαχυνόσουν(α)	διαχύθηκες
3 sg	διέχυνε	διέχυσε	διαχυνόταν(ε)	διαχύθηκε

1 pl	διαχύναμε	διαχύσαμε	διαχυνόμασταν, (‑όμαστε)	διαχυθήκαμε
2 pl	διαχύνατε	διαχύσατε	διαχυνόσασταν, (‑όσαστε)	διαχυθήκατε
3 pl	διέχυναν, διαχύναν(ε)	διέχυσαν, διαχύσαν(ε)	διαχύνονταν, (διαχυνόντουσαν)	διαχύθηκαν, διαχυθήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ➤	θα διαχύσω ➤	θα διαχύνομαι ➤	θα διαχυθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα διαχύνεις, …	θα διαχύσεις, …	θα διαχύνεσαι, …	θα διαχυθείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … διαχύσει		έχω, έχεις, … διαχυθεί είμαι, είσαι, … διαχυμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … διαχύσει		είχα, είχες, … διαχυθεί ήμουν, ήσουν, … διαχυμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … διαχύσει		θα έχω, θα έχεις, … διαχυθεί θα είμαι, θα είσαι, … διαχυμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	διάχυνε	διάχυσε	—	διαχύσου
2 pl	διαχύνετε	διαχύστε	διαχύνεστε	διαχυθείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	διαχύνοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας διαχύσει ➤		διαχυμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	διαχύσει		διαχυθεί


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

διαχύνω

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Verb

Inflection

Further reading

Greek

Alternative forms

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Further reading