διεκδικώ

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek διεκδικῶ (diekdikô, “to take revenge”) with semantic loan from Latin vindicō and later from French revendiquer.[1] Morphologically, δι- from δια- (di- from dia-) + ἐκδικῶ (ekdikô, “avenge, punish”) (uncontracted ἐκδικέω (ekdikéō), for which see the modern εκδικούμαι (ekdikoúmai).

Pronunciation

  • IPA(key): /ði.ek.ðiˈko/
  • Hyphenation: δι‧εκ‧δι‧κώ

Verb

διεκδικώ • (diekdikó) (past διεκδίκησα, passive διεκδικούμαι, p‑past διεκδικήθηκα, ppp διεκδικημένος)

  1. to claim, to lay claim to, to stake a claim to
  2. to demand (to claim a right to something)
    Synonym: απαιτώ (apaitó)
  3. to vie for

Conjugation

διεκδικώ, διεκδικούμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg διεκδικήσω διεκδικούμαι διεκδικηθώ
2 sg διεκδικείς διεκδικήσεις διεκδικείσαι διεκδικηθείς
3 sg διεκδικεί διεκδικήσει διεκδικείται διεκδικηθεί
1 pl διεκδικούμε διεκδικήσουμε, [-ομε] διεκδικούμαστε διεκδικηθούμε
2 pl διεκδικείτε διεκδικήσετε διεκδικείστε διεκδικηθείτε
3 pl διεκδικούν(ε) διεκδικήσουν(ε) διεκδικούνται διεκδικηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg διεκδικούσα διεκδίκησα [διεκδικούμουν(α)] διεκδικήθηκα
2 sg διεκδικούσες διεκδίκησες [διεκδικούσουν(α)] διεκδικήθηκες
3 sg διεκδικούσε διεκδίκησε διεκδικούνταν, {διεκδικείτο} διεκδικήθηκε
1 pl διεκδικούσαμε διεκδικήσαμε διεκδικούμασταν, (‑ούμαστε) διεκδικηθήκαμε
2 pl διεκδικούσατε διεκδικήσατε [διεκδικούσασταν, (‑ούσαστε)] διεκδικηθήκατε
3 pl διεκδικούσαν(ε) διεκδίκησαν, διεκδικήσαν(ε) διεκδικούνταν, {διεκδικούντο} διεκδικήθηκαν, διεκδικηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα διεκδικήσω ➤ θα διεκδικούμαι ➤ θα διεκδικηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα διεκδικείς, … θα διεκδικήσεις, … θα διεκδικείσαι, … θα διεκδικηθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … διεκδικήσει
  έχω, έχεις, … διεκδικημένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … διεκδικηθεί
  είμαι, είσαι, … διεκδικημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … διεκδικήσει
  είχα, είχες, … διεκδικημένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … διεκδικηθεί
  ήμουν, ήσουν, … διεκδικημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … διεκδικήσει
  θα έχω, θα έχεις, … διεκδικημένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … διεκδικηθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … διεκδικημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — διεκδίκησε — διεκδικήσου
2 pl διεκδικείτε διεκδικήστε διεκδικείστε διεκδικηθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ διεκδικώντας ➤ διεκδικούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας διεκδικήσει ➤ διεκδικημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ διεκδικήσει διεκδικηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

  • διεκδίκηση f (diekdíkisi)
  • διεκδικητής m (diekdikitís), διεκδικήτρια f (diekdikítria)
  • διεκδικητικός (diekdikitikós)

References

  1. ^ διεκδικώ, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.