δουλεύω

Ancient Greek

Etymology

From δοῦλος (doûlos, “slave”) +‎ -εύω (-eúō).

Pronunciation

 

Verb

δουλεύω • (douleúō)

  1. to be a slave [with dative or παρά (pará, + dative) ‘to’]
  2. to serve or be subject to [with dative]
  3. (Byzantine) to pay as a tax or duty

Conjugation

   Present: δουλεύω, δουλεύομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δουλεύω δουλεύεις δουλεύει δουλεύετον δουλεύετον δουλεύομεν δουλεύετε δουλεύουσῐ(ν)
subjunctive δουλεύω δουλεύῃς δουλεύῃ δουλεύητον δουλεύητον δουλεύωμεν δουλεύητε δουλεύωσῐ(ν)
optative δουλεύοιμῐ δουλεύοις δουλεύοι δουλεύοιτον δουλευοίτην δουλεύοιμεν δουλεύοιτε δουλεύοιεν
imperative   δούλευε δουλευέτω δουλεύετον δουλευέτων   δουλεύετε δουλευόντων
middle/
passive 		indicative δουλεύομαι δουλεύῃ / δουλεύει δουλεύεται δουλεύεσθον δουλεύεσθον δουλευόμεθᾰ δουλεύεσθε δουλεύονται
subjunctive δουλεύωμαι δουλεύῃ δουλεύηται δουλεύησθον δουλεύησθον δουλευώμεθᾰ δουλεύησθε δουλεύωνται
optative δουλευοίμην δουλεύοιο δουλεύοιτο δουλεύοισθον δουλευοίσθην δουλευοίμεθᾰ δουλεύοισθε δουλεύοιντο
imperative   δουλεύου δουλευέσθω δουλεύεσθον δουλευέσθων   δουλεύεσθε δουλευέσθων
active middle/passive
infinitive δουλεύειν δουλεύεσθαι
participle m δουλεύων δουλευόμενος
f δουλεύουσᾰ δουλευομένη
n δουλεῦον δουλευόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐδούλευον, ἐδουλευόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐδούλευον ἐδούλευες ἐδούλευε(ν) ἐδουλεύετον ἐδουλευέτην ἐδουλεύομεν ἐδουλεύετε ἐδούλευον
middle/
passive 		indicative ἐδουλευόμην ἐδουλεύου ἐδουλεύετο ἐδουλεύεσθον ἐδουλευέσθην ἐδουλευόμεθᾰ ἐδουλεύεσθε ἐδουλεύοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: δουλεύσω, δουλεύσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δουλεύσω δουλεύσεις δουλεύσει δουλεύσετον δουλεύσετον δουλεύσομεν δουλεύσετε δουλεύσουσῐ(ν)
optative δουλεύσοιμῐ δουλεύσοις δουλεύσοι δουλεύσοιτον δουλευσοίτην δουλεύσοιμεν δουλεύσοιτε δουλεύσοιεν
middle indicative δουλεύσομαι δουλεύσῃ / δουλεύσει δουλεύσεται δουλεύσεσθον δουλεύσεσθον δουλευσόμεθᾰ δουλεύσεσθε δουλεύσονται
optative δουλευσοίμην δουλεύσοιο δουλεύσοιτο δουλεύσοισθον δουλευσοίσθην δουλευσοίμεθᾰ δουλεύσοισθε δουλεύσοιντο
active middle
infinitive δουλεύσειν δουλεύσεσθαι
participle m δουλεύσων δουλευσόμενος
f δουλεύσουσᾰ δουλευσομένη
n δουλεῦσον δουλευσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐδούλευσᾰ, ἐδουλευσᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐδούλευσᾰ ἐδούλευσᾰς ἐδούλευσε(ν) ἐδουλεύσᾰτον ἐδουλευσᾰ́την ἐδουλεύσᾰμεν ἐδουλεύσᾰτε ἐδούλευσᾰν
subjunctive δουλεύσω δουλεύσῃς δουλεύσῃ δουλεύσητον δουλεύσητον δουλεύσωμεν δουλεύσητε δουλεύσωσῐ(ν)
optative δουλεύσαιμῐ δουλεύσειᾰς / δουλεύσαις δουλεύσειε(ν) / δουλεύσαι δουλεύσαιτον δουλευσαίτην δουλεύσαιμεν δουλεύσαιτε δουλεύσειᾰν / δουλεύσαιεν
imperative   δούλευσον δουλευσᾰ́τω δουλεύσᾰτον δουλευσᾰ́των   δουλεύσᾰτε δουλευσᾰ́ντων
middle indicative ἐδουλευσᾰ́μην ἐδουλεύσω ἐδουλεύσᾰτο ἐδουλεύσᾰσθον ἐδουλευσᾰ́σθην ἐδουλευσᾰ́μεθᾰ ἐδουλεύσᾰσθε ἐδουλεύσᾰντο
subjunctive δουλεύσωμαι δουλεύσῃ δουλεύσηται δουλεύσησθον δουλεύσησθον δουλευσώμεθᾰ δουλεύσησθε δουλεύσωνται
optative δουλευσαίμην δουλεύσαιο δουλεύσαιτο δουλεύσαισθον δουλευσαίσθην δουλευσαίμεθᾰ δουλεύσαισθε δουλεύσαιντο
imperative   δούλευσαι δουλευσᾰ́σθω δουλεύσᾰσθον δουλευσᾰ́σθων   δουλεύσᾰσθε δουλευσᾰ́σθων
active middle
infinitive δουλεῦσαι δουλεύσᾰσθαι
participle m δουλεύσᾱς δουλευσᾰ́μενος
f δουλεύσᾱσᾰ δουλευσᾰμένη
n δουλεῦσᾰν δουλευσᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: δεδούλευκᾰ, δεδούλευμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δεδούλευκᾰ δεδούλευκᾰς δεδούλευκε(ν) δεδουλεύκᾰτον δεδουλεύκᾰτον δεδουλεύκᾰμεν δεδουλεύκᾰτε δεδουλεύκᾱσῐ(ν)
subjunctive δεδουλεύκω δεδουλεύκῃς δεδουλεύκῃ δεδουλεύκητον δεδουλεύκητον δεδουλεύκωμεν δεδουλεύκητε δεδουλεύκωσῐ(ν)
optative δεδουλεύκοιμῐ / δεδουλευκοίην δεδουλεύκοις / δεδουλευκοίης δεδουλεύκοι / δεδουλευκοίη δεδουλεύκοιτον δεδουλευκοίτην δεδουλεύκοιμεν δεδουλεύκοιτε δεδουλεύκοιεν
imperative   δεδούλευκε δεδουλευκέτω δεδουλεύκετον δεδουλευκέτων   δεδουλεύκετε δεδουλευκόντων
middle/
passive 		indicative δεδούλευμαι δεδούλευσαι δεδούλευται δεδούλευσθον δεδούλευσθον δεδουλεύμεθᾰ δεδούλευσθε δεδούλευνται
subjunctive δεδουλευμένος ὦ δεδουλευμένος ᾖς δεδουλευμένος ᾖ δεδουλευμένω ἦτον δεδουλευμένω ἦτον δεδουλευμένοι ὦμεν δεδουλευμένοι ἦτε δεδουλευμένοι ὦσῐ(ν)
optative δεδουλευμένος εἴην δεδουλευμένος εἴης δεδουλευμένος εἴη δεδουλευμένω εἴητον / εἶτον δεδουλευμένω εἰήτην / εἴτην δεδουλευμένοι εἴημεν / εἶμεν δεδουλευμένοι εἴητε / εἶτε δεδουλευμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   δεδούλευσο δεδουλεύσθω δεδούλευσθον δεδουλεύσθων   δεδούλευσθε δεδουλεύσθων
active middle/passive
infinitive δεδουλευκέναι δεδουλεῦσθαι
participle m δεδουλευκώς δεδουλευμένος
f δεδουλευκυῖᾰ δεδουλευμένη
n δεδουλευκός δεδουλευμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Quotations

  • New Testament, Epistle to the Romans 9:12:
    ἐρρήθη αὐτῇ ὅτι Ὁ μείζων δουλεύσει τῷ ἐλάσσονι.
    errhḗthē autēî hóti Ho meízōn douleúsei tōî elássoni.
    • Translation by KJV
      It was said unto her, The elder shall serve the younger.

Derived terms

  • ἀδούλευτος (adoúleutos)
  • ἀντιδουλεύω (antidouleúō)
  • δούλευμα (doúleuma)
  • δουλευτέος (douleutéos)
  • ἐπιδουλεύω (epidouleúō)
  • συνδουλεύω (sundouleúō)

Descendants

  • Greek: δουλεύω (doulévo)

Further reading

Further reading

Greek

Etymology

Inherited from Koine Greek δουλεύω (douleúō),[1] from Ancient Greek δουλόω (doulóō, “to enslave”), from δοῦλος (doûlos, “slave”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ðuˈle.vo/
  • Hyphenation: δου‧λεύ‧ω

Verb

δουλεύω • (doulévo) (past δούλεψα, passive δουλεύομαι)

  1. to work
  2. (figuratively) to pull somebody's leg

Conjugation

δουλεύω   δουλεύομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg δουλέψω δουλεύομαι δουλευτώ
2 sg δουλεύεις δουλέψεις δουλεύεσαι δουλευτείς
3 sg δουλεύει δουλέψει δουλεύεται δουλευτεί
1 pl δουλεύουμε, [‑ομε] δουλέψουμε, [‑ομε] δουλευόμαστε δουλευτούμε
2 pl δουλεύετε δουλέψετε δουλεύεστε, δουλευόσαστε δουλευτείτε
3 pl δουλεύουν(ε) δουλέψουν(ε) δουλεύονται δουλευτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg δούλευα δούλεψα δουλευόμουν(α) δουλεύτηκα
2 sg δούλευες δούλεψες δουλευόσουν(α) δουλεύτηκες
3 sg δούλευε δούλεψε δουλευόταν(ε) δουλεύτηκε
1 pl δουλεύαμε δουλέψαμε δουλευόμασταν, (‑όμαστε) δουλευτήκαμε
2 pl δουλεύατε δουλέψατε δουλευόσασταν, (‑όσαστε) δουλευτήκατε
3 pl δούλευαν, δουλεύαν(ε) δούλεψαν, δουλέψαν(ε) δουλεύονταν, (δουλευόντουσαν) δουλεύτηκαν, δουλευτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα δουλέψω ➤ θα δουλεύομαι ➤ θα δουλευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα δουλεύεις, … θα δουλέψεις, … θα δουλεύεσαι, … θα δουλευτείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … δουλέψει
  έχω, έχεις, … δουλεμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … δουλευτεί
  είμαι, είσαι, … δουλεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … δουλέψει
  είχα, είχες, … δουλεμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … δουλευτεί
  ήμουν, ήσουν, … δουλεμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … δουλέψει
  θα έχω, θα έχεις, … δουλεμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … δουλευτεί
  θα είμαι, θα είσαι, … δουλεμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg δούλευε δούλεψε, δούλευ' 1 — δουλέψου
2 pl δουλεύετε δουλέψτε, δουλεύτε2 δουλεύεστε δουλευτείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ δουλεύοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας δουλέψει ➤ δουλεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ δουλέψει δουλευτεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. δούλευ' το ("work on it!")
 2. Colloquial.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

See also

References

  1. ^ δουλεύω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.