επαγωγή

See also: ἐπαγωγή

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐπᾰγωγή (epăgōgḗ).

Noun

επαγωγή • (epagogíf (plural επαγωγές)

  1. (philosophy, logic) induction (thought processes leading to a conclusion)
    Antonym: παραγωγή (paragogí)
  2. (physics, electricity) inductance
  3. (mathematics) induction (method of proof)
  4. (physiology) induction (something being induced)

Declension

Declension of επαγωγή
singular plural
nominative επαγωγή (epagogí) επαγωγές (epagogés)
genitive επαγωγής (epagogís) επαγωγών (epagogón)
accusative επαγωγή (epagogí) επαγωγές (epagogés)
vocative επαγωγή (epagogí) επαγωγές (epagogés)

See also

  • ανρί n (anrí, henry) (SI unit of inductance)

Further reading