εἰσβιβάζω

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From εἰσ- (eis-) +‎ βιβάζω (bibázō). Functions as the causative of εἰσβαίνω (eisbaínō).

Pronunciation

 

Verb

εἰσβῐβάζω • (eisbĭbázō)

  1. to make to go into
  2. (specifically) to put on board ship

Conjugation

   Present: εἰσβῐβᾰ́ζω
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εἰσβῐβᾰ́ζω εἰσβῐβᾰ́ζεις εἰσβῐβᾰ́ζει εἰσβῐβᾰ́ζετον εἰσβῐβᾰ́ζετον εἰσβῐβᾰ́ζομεν εἰσβῐβᾰ́ζετε εἰσβῐβᾰ́ζουσῐ(ν)
subjunctive εἰσβῐβᾰ́ζω εἰσβῐβᾰ́ζῃς εἰσβῐβᾰ́ζῃ εἰσβῐβᾰ́ζητον εἰσβῐβᾰ́ζητον εἰσβῐβᾰ́ζωμεν εἰσβῐβᾰ́ζητε εἰσβῐβᾰ́ζωσῐ(ν)
optative εἰσβῐβᾰ́ζοιμῐ εἰσβῐβᾰ́ζοις εἰσβῐβᾰ́ζοι εἰσβῐβᾰ́ζοιτον εἰσβῐβᾰζοίτην εἰσβῐβᾰ́ζοιμεν εἰσβῐβᾰ́ζοιτε εἰσβῐβᾰ́ζοιεν
imperative   εἰσβῐ́βᾰζε εἰσβῐβᾰζέτω εἰσβῐβᾰ́ζετον εἰσβῐβᾰζέτων   εἰσβῐβᾰ́ζετε εἰσβῐβᾰζόντων
active
infinitive εἰσβῐβᾰ́ζειν
participle m εἰσβῐβᾰ́ζων
f εἰσβῐβᾰ́ζουσᾰ
n εἰσβῐβᾰ́ζον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: εἰσεβῐ́βᾰζον
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εἰσεβῐ́βᾰζον εἰσεβῐ́βᾰζες εἰσεβῐ́βᾰζε(ν) εἰσεβῐβᾰ́ζετον εἰσεβῐβᾰζέτην εἰσεβῐβᾰ́ζομεν εἰσεβῐβᾰ́ζετε εἰσεβῐ́βᾰζον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: εἰσβῐβέω (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εἰσβῐβέω εἰσβῐβέεις εἰσβῐβέει εἰσβῐβέετον εἰσβῐβέετον εἰσβῐβέομεν εἰσβῐβέετε εἰσβῐβέουσῐ(ν)
optative εἰσβῐβέοιμῐ εἰσβῐβέοις εἰσβῐβέοι εἰσβῐβέοιτον εἰσβῐβεοίτην εἰσβῐβέοιμεν εἰσβῐβέοιτε εἰσβῐβέοιεν
active
infinitive εἰσβῐβέειν
participle m εἰσβῐβέων
f εἰσβῐβέουσᾰ
n εἰσβῐβέον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: εἰσβῐβῶ (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εἰσβῐβῶ εἰσβῐβεῖς εἰσβῐβεῖ εἰσβῐβεῖτον εἰσβῐβεῖτον εἰσβῐβοῦμεν εἰσβῐβεῖτε εἰσβῐβοῦσῐ(ν)
optative εἰσβῐβοίην / εἰσβῐβοῖμῐ εἰσβῐβοίης / εἰσβῐβοῖς εἰσβῐβοίη / εἰσβῐβοῖ εἰσβῐβοῖτον / εἰσβῐβοίητον εἰσβῐβοίτην / εἰσβῐβοιήτην εἰσβῐβοῖμεν / εἰσβῐβοίημεν εἰσβῐβοῖτε / εἰσβῐβοίητε εἰσβῐβοῖεν / εἰσβῐβοίησᾰν
active
infinitive εἰσβῐβεῖν
participle m εἰσβῐβῶν
f εἰσβῐβοῦσᾰ
n εἰσβῐβοῦν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: εἰσεβῐ́βᾰσᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εἰσεβῐ́βᾰσᾰ εἰσεβῐ́βᾰσᾰς εἰσεβῐ́βᾰσε(ν) εἰσεβῐβᾰ́σᾰτον εἰσεβῐβᾰσᾰ́την εἰσεβῐβᾰ́σᾰμεν εἰσεβῐβᾰ́σᾰτε εἰσεβῐ́βᾰσᾰν
subjunctive εἰσβῐβᾰ́σω εἰσβῐβᾰ́σῃς εἰσβῐβᾰ́σῃ εἰσβῐβᾰ́σητον εἰσβῐβᾰ́σητον εἰσβῐβᾰ́σωμεν εἰσβῐβᾰ́σητε εἰσβῐβᾰ́σωσῐ(ν)
optative εἰσβῐβᾰ́σαιμῐ εἰσβῐβᾰ́σειᾰς / εἰσβῐβᾰ́σαις εἰσβῐβᾰ́σειε(ν) / εἰσβῐβᾰ́σαι εἰσβῐβᾰ́σαιτον εἰσβῐβᾰσαίτην εἰσβῐβᾰ́σαιμεν εἰσβῐβᾰ́σαιτε εἰσβῐβᾰ́σειᾰν / εἰσβῐβᾰ́σαιεν
imperative   εἰσβῐ́βᾰσον εἰσβῐβᾰσᾰ́τω εἰσβῐβᾰ́σᾰτον εἰσβῐβᾰσᾰ́των   εἰσβῐβᾰ́σᾰτε εἰσβῐβᾰσᾰ́ντων
active
infinitive εἰσβῐβᾰ́σαι
participle m εἰσβῐβᾰ́σᾱς
f εἰσβῐβᾰ́σᾱσᾰ
n εἰσβῐβᾰ́σᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.