καταδιώκω
Ancient Greek
Etymology
From κατα- (kata-, “against”) + διώκω (diṓkō, “persecute”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ka.ta.di.ɔ̌ː.kɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ka.ta.diˈo.ko/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ka.ta.ðiˈo.ko/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ka.ta.ðiˈo.ko/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ka.ta.ðiˈo.ko/
Verb
κᾰτᾰδῐώκω • (kătădĭṓkō)
Conjugation
Present: κᾰτᾰδῐώκω, κᾰτᾰδῐώκομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | κᾰτᾰδῐώκω | κᾰτᾰδῐώκεις | κᾰτᾰδῐώκει | κᾰτᾰδῐώκετον | κᾰτᾰδῐώκετον | κᾰτᾰδῐώκομεν | κᾰτᾰδῐώκετε | κᾰτᾰδῐώκουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | κᾰτᾰδῐώκω | κᾰτᾰδῐώκῃς | κᾰτᾰδῐώκῃ | κᾰτᾰδῐώκητον | κᾰτᾰδῐώκητον | κᾰτᾰδῐώκωμεν | κᾰτᾰδῐώκητε | κᾰτᾰδῐώκωσῐ(ν) | |||||
| optative | κᾰτᾰδῐώκοιμῐ | κᾰτᾰδῐώκοις | κᾰτᾰδῐώκοι | κᾰτᾰδῐώκοιτον | κᾰτᾰδῐωκοίτην | κᾰτᾰδῐώκοιμεν | κᾰτᾰδῐώκοιτε | κᾰτᾰδῐώκοιεν | |||||
| imperative | κᾰτᾰδῐ́ωκε | κᾰτᾰδῐωκέτω | κᾰτᾰδῐώκετον | κᾰτᾰδῐωκέτων | κᾰτᾰδῐώκετε | κᾰτᾰδῐωκόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | κᾰτᾰδῐώκομαι | κᾰτᾰδῐώκῃ / κᾰτᾰδῐώκει | κᾰτᾰδῐώκεται | κᾰτᾰδῐώκεσθον | κᾰτᾰδῐώκεσθον | κᾰτᾰδῐωκόμεθᾰ | κᾰτᾰδῐώκεσθε | κᾰτᾰδῐώκονται | ||||
| subjunctive | κᾰτᾰδῐώκωμαι | κᾰτᾰδῐώκῃ | κᾰτᾰδῐώκηται | κᾰτᾰδῐώκησθον | κᾰτᾰδῐώκησθον | κᾰτᾰδῐωκώμεθᾰ | κᾰτᾰδῐώκησθε | κᾰτᾰδῐώκωνται | |||||
| optative | κᾰτᾰδῐωκοίμην | κᾰτᾰδῐώκοιο | κᾰτᾰδῐώκοιτο | κᾰτᾰδῐώκοισθον | κᾰτᾰδῐωκοίσθην | κᾰτᾰδῐωκοίμεθᾰ | κᾰτᾰδῐώκοισθε | κᾰτᾰδῐώκοιντο | |||||
| imperative | κᾰτᾰδῐώκου | κᾰτᾰδῐωκέσθω | κᾰτᾰδῐώκεσθον | κᾰτᾰδῐωκέσθων | κᾰτᾰδῐώκεσθε | κᾰτᾰδῐωκέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | κᾰτᾰδῐώκειν | κᾰτᾰδῐώκεσθαι | |||||||||||
| participle | m | κᾰτᾰδῐώκων | κᾰτᾰδῐωκόμενος | ||||||||||
| f | κᾰτᾰδῐώκουσᾰ | κᾰτᾰδῐωκομένη | |||||||||||
| n | κᾰτᾰδῐῶκον | κᾰτᾰδῐωκόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: κᾰτεδῐ́ωκον, κᾰτεδῐωκόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | κᾰτεδῐ́ωκον | κᾰτεδῐ́ωκες | κᾰτεδῐ́ωκε(ν) | κᾰτεδῐώκετον | κᾰτεδῐωκέτην | κᾰτεδῐώκομεν | κᾰτεδῐώκετε | κᾰτεδῐ́ωκον | ||||
| middle/ passive |
indicative | κᾰτεδῐωκόμην | κᾰτεδῐώκου | κᾰτεδῐώκετο | κᾰτεδῐώκεσθον | κᾰτεδῐωκέσθην | κᾰτεδῐωκόμεθᾰ | κᾰτεδῐώκεσθε | κᾰτεδῐώκοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: κᾰτᾰδῐώξω, κᾰτᾰδῐώξομαι, κᾰτᾰδῐωχθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | κᾰτᾰδῐώξω | κᾰτᾰδῐώξεις | κᾰτᾰδῐώξει | κᾰτᾰδῐώξετον | κᾰτᾰδῐώξετον | κᾰτᾰδῐώξομεν | κᾰτᾰδῐώξετε | κᾰτᾰδῐώξουσῐ(ν) | ||||
| optative | κᾰτᾰδῐώξοιμῐ | κᾰτᾰδῐώξοις | κᾰτᾰδῐώξοι | κᾰτᾰδῐώξοιτον | κᾰτᾰδῐωξοίτην | κᾰτᾰδῐώξοιμεν | κᾰτᾰδῐώξοιτε | κᾰτᾰδῐώξοιεν | |||||
| middle | indicative | κᾰτᾰδῐώξομαι | κᾰτᾰδῐώξῃ / κᾰτᾰδῐώξει | κᾰτᾰδῐώξεται | κᾰτᾰδῐώξεσθον | κᾰτᾰδῐώξεσθον | κᾰτᾰδῐωξόμεθᾰ | κᾰτᾰδῐώξεσθε | κᾰτᾰδῐώξονται | ||||
| optative | κᾰτᾰδῐωξοίμην | κᾰτᾰδῐώξοιο | κᾰτᾰδῐώξοιτο | κᾰτᾰδῐώξοισθον | κᾰτᾰδῐωξοίσθην | κᾰτᾰδῐωξοίμεθᾰ | κᾰτᾰδῐώξοισθε | κᾰτᾰδῐώξοιντο | |||||
| passive | indicative | κᾰτᾰδῐωχθήσομαι | κᾰτᾰδῐωχθήσῃ | κᾰτᾰδῐωχθήσεται | κᾰτᾰδῐωχθήσεσθον | κᾰτᾰδῐωχθήσεσθον | κᾰτᾰδῐωχθησόμεθᾰ | κᾰτᾰδῐωχθήσεσθε | κᾰτᾰδῐωχθήσονται | ||||
| optative | κᾰτᾰδῐωχθησοίμην | κᾰτᾰδῐωχθήσοιο | κᾰτᾰδῐωχθήσοιτο | κᾰτᾰδῐωχθήσοισθον | κᾰτᾰδῐωχθησοίσθην | κᾰτᾰδῐωχθησοίμεθᾰ | κᾰτᾰδῐωχθήσοισθε | κᾰτᾰδῐωχθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | κᾰτᾰδῐώξειν | κᾰτᾰδῐώξεσθαι | κᾰτᾰδῐωχθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | κᾰτᾰδῐώξων | κᾰτᾰδῐωξόμενος | κᾰτᾰδῐωχθησόμενος | |||||||||
| f | κᾰτᾰδῐώξουσᾰ | κᾰτᾰδῐωξομένη | κᾰτᾰδῐωχθησομένη | ||||||||||
| n | κᾰτᾰδῐῶξον | κᾰτᾰδῐωξόμενον | κᾰτᾰδῐωχθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Aorist: κᾰτεδῐ́ωξᾰ, κᾰτεδῐωξᾰ́μην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | κᾰτεδῐ́ωξᾰ | κᾰτεδῐ́ωξᾰς | κᾰτεδῐ́ωξε(ν) | κᾰτεδῐώξᾰτον | κᾰτεδῐωξᾰ́την | κᾰτεδῐώξᾰμεν | κᾰτεδῐώξᾰτε | κᾰτεδῐ́ωξᾰν | ||||
| subjunctive | κᾰτᾰδῐώξω | κᾰτᾰδῐώξῃς | κᾰτᾰδῐώξῃ | κᾰτᾰδῐώξητον | κᾰτᾰδῐώξητον | κᾰτᾰδῐώξωμεν | κᾰτᾰδῐώξητε | κᾰτᾰδῐώξωσῐ(ν) | |||||
| optative | κᾰτᾰδῐώξαιμῐ | κᾰτᾰδῐώξειᾰς / κᾰτᾰδῐώξαις | κᾰτᾰδῐώξειε(ν) / κᾰτᾰδῐώξαι | κᾰτᾰδῐώξαιτον | κᾰτᾰδῐωξαίτην | κᾰτᾰδῐώξαιμεν | κᾰτᾰδῐώξαιτε | κᾰτᾰδῐώξειᾰν / κᾰτᾰδῐώξαιεν | |||||
| imperative | κᾰτᾰδῐ́ωξον | κᾰτᾰδῐωξᾰ́τω | κᾰτᾰδῐώξᾰτον | κᾰτᾰδῐωξᾰ́των | κᾰτᾰδῐώξᾰτε | κᾰτᾰδῐωξᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | κᾰτεδῐωξᾰ́μην | κᾰτεδῐώξω | κᾰτεδῐώξᾰτο | κᾰτεδῐώξᾰσθον | κᾰτεδῐωξᾰ́σθην | κᾰτεδῐωξᾰ́μεθᾰ | κᾰτεδῐώξᾰσθε | κᾰτεδῐώξᾰντο | ||||
| subjunctive | κᾰτᾰδῐώξωμαι | κᾰτᾰδῐώξῃ | κᾰτᾰδῐώξηται | κᾰτᾰδῐώξησθον | κᾰτᾰδῐώξησθον | κᾰτᾰδῐωξώμεθᾰ | κᾰτᾰδῐώξησθε | κᾰτᾰδῐώξωνται | |||||
| optative | κᾰτᾰδῐωξαίμην | κᾰτᾰδῐώξαιο | κᾰτᾰδῐώξαιτο | κᾰτᾰδῐώξαισθον | κᾰτᾰδῐωξαίσθην | κᾰτᾰδῐωξαίμεθᾰ | κᾰτᾰδῐώξαισθε | κᾰτᾰδῐώξαιντο | |||||
| imperative | κᾰτᾰδῐ́ωξαι | κᾰτᾰδῐωξᾰ́σθω | κᾰτᾰδῐώξᾰσθον | κᾰτᾰδῐωξᾰ́σθων | κᾰτᾰδῐώξᾰσθε | κᾰτᾰδῐωξᾰ́σθων | |||||||
| active | middle | ||||||||||||
| infinitive | κᾰτᾰδῐῶξαι | κᾰτᾰδῐώξᾰσθαι | |||||||||||
| participle | m | κᾰτᾰδῐώξᾱς | κᾰτᾰδῐωξᾰ́μενος | ||||||||||
| f | κᾰτᾰδῐώξᾱσᾰ | κᾰτᾰδῐωξᾰμένη | |||||||||||
| n | κᾰτᾰδῐῶξᾰν | κᾰτᾰδῐωξᾰ́μενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Perfect: κᾰτᾰδῐδεδίωχᾰ, κᾰτᾰδεδίωγμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | κᾰτᾰδῐδεδίωχᾰ | κᾰτᾰδῐδεδίωχᾰς | κᾰτᾰδῐδεδίωχε(ν) | κᾰτᾰδῐδεδιώχᾰτον | κᾰτᾰδῐδεδιώχᾰτον | κᾰτᾰδῐδεδιώχᾰμεν | κᾰτᾰδῐδεδιώχᾰτε | κᾰτᾰδῐδεδιώχᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | κᾰτᾰδῐδεδιώχω | κᾰτᾰδῐδεδιώχῃς | κᾰτᾰδῐδεδιώχῃ | κᾰτᾰδῐδεδιώχητον | κᾰτᾰδῐδεδιώχητον | κᾰτᾰδῐδεδιώχωμεν | κᾰτᾰδῐδεδιώχητε | κᾰτᾰδῐδεδιώχωσῐ(ν) | |||||
| optative | κᾰτᾰδῐδεδιώχοιμῐ / κᾰτᾰδῐδεδιωχοίην | κᾰτᾰδῐδεδιώχοις / κᾰτᾰδῐδεδιωχοίης | κᾰτᾰδῐδεδιώχοι / κᾰτᾰδῐδεδιωχοίη | κᾰτᾰδῐδεδιώχοιτον | κᾰτᾰδῐδεδιωχοίτην | κᾰτᾰδῐδεδιώχοιμεν | κᾰτᾰδῐδεδιώχοιτε | κᾰτᾰδῐδεδιώχοιεν | |||||
| imperative | κᾰτᾰδῐδεδίωχε | κᾰτᾰδῐδεδιωχέτω | κᾰτᾰδῐδεδιώχετον | κᾰτᾰδῐδεδιωχέτων | κᾰτᾰδῐδεδιώχετε | κᾰτᾰδῐδεδιωχόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | κᾰτᾰδεδίωγμαι | κᾰτᾰδεδίωξαι | κᾰτᾰδεδίωκται | κᾰτᾰδεδίωχθον | κᾰτᾰδεδίωχθον | κᾰτᾰδεδιώγμεθᾰ | κᾰτᾰδεδίωχθε | κᾰτᾰδεδιώχᾰται | ||||
| subjunctive | κᾰτᾰδεδιωγμένος ὦ | κᾰτᾰδεδιωγμένος ᾖς | κᾰτᾰδεδιωγμένος ᾖ | κᾰτᾰδεδιωγμένω ἦτον | κᾰτᾰδεδιωγμένω ἦτον | κᾰτᾰδεδιωγμένοι ὦμεν | κᾰτᾰδεδιωγμένοι ἦτε | κᾰτᾰδεδιωγμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | κᾰτᾰδεδιωγμένος εἴην | κᾰτᾰδεδιωγμένος εἴης | κᾰτᾰδεδιωγμένος εἴη | κᾰτᾰδεδιωγμένω εἴητον / εἶτον | κᾰτᾰδεδιωγμένω εἰήτην / εἴτην | κᾰτᾰδεδιωγμένοι εἴημεν / εἶμεν | κᾰτᾰδεδιωγμένοι εἴητε / εἶτε | κᾰτᾰδεδιωγμένοι εἴησᾰν / εἶεν | |||||
| imperative | κᾰτᾰδεδίωξο | κᾰτᾰδεδιώχθω | κᾰτᾰδεδίωχθον | κᾰτᾰδεδιώχθων | κᾰτᾰδεδίωχθε | κᾰτᾰδεδιώχθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | κᾰτᾰδῐδεδιωχέναι | κᾰτᾰδεδιῶχθαι | |||||||||||
| participle | m | κᾰτᾰδῐδεδιωχώς | κᾰτᾰδεδιωγμένος | ||||||||||
| f | κᾰτᾰδῐδεδιωχυῖᾰ | κᾰτᾰδεδιωγμένη | |||||||||||
| n | κᾰτᾰδῐδεδιωχός | κᾰτᾰδεδιωγμένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Further reading
- καταδιώκω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- καταδιώκω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
- “καταδιώκω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek καταδιώκω (katadiṓkō) as a semantic loan from French poursuivre, persécuter.[1] By surface analysis, κατα- (“against”) + διώκω (“persecute”).
Pronunciation
- IPA(key): /ka.ta.ðiˈo.ko/
- Hyphenation: κα‧τα‧δι‧ώ‧κω
Verb
καταδιώκω • (katadióko) (past καταδίωξα, passive καταδιώκομαι)
Conjugation
καταδιώκω καταδιώκομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | καταδιώξω | καταδιώκομαι | καταδιωχτώ, καταδιωχθώ | |
| 2 sg | καταδιώκεις | καταδιώξεις | καταδιώκεσαι | καταδιωχτείς, καταδιωχθείς |
| 3 sg | καταδιώκει | καταδιώξει | καταδιώκεται | καταδιωχτεί, καταδιωχθεί |
| 1 pl | καταδιώκουμε, [‑ομε] | καταδιώξουμε, [‑ομε] | καταδιωκόμαστε | καταδιωχτούμε, καταδιωχθούμε |
| 2 pl | καταδιώκετε | καταδιώξετε | καταδιώκεστε, καταδιωκόσαστε | καταδιωχτείτε, καταδιωχθείτε |
| 3 pl | καταδιώκουν(ε) | καταδιώξουν(ε) | καταδιώκονται | καταδιωχτούν(ε), καταδιωχθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | καταδίωκα | καταδίωξα | καταδιωκόμουν(α) | καταδιώχτηκα, καταδιώχθηκα |
| 2 sg | καταδίωκες | καταδίωξες | καταδιωκόσουν(α) | καταδιώχτηκες, καταδιώχθηκες |
| 3 sg | καταδίωκε | καταδίωξε | καταδιωκόταν(ε) | καταδιώχτηκε, καταδιώχθηκε |
| 1 pl | καταδιώκαμε | καταδιώξαμε | καταδιωκόμασταν, (‑όμαστε) | καταδιωχτήκαμε, καταδιωχθήκαμε |
| 2 pl | καταδιώκατε | καταδιώξατε | καταδιωκόσασταν, (‑όσαστε) | καταδιωχτήκατε, καταδιωχθήκατε |
| 3 pl | καταδίωκαν, καταδιώκαν(ε) | καταδίωξαν, καταδιώξαν(ε) | καταδιώκονταν, (καταδιωκόντουσαν) | καταδιώχτηκαν, καταδιωχτήκαν(ε), καταδιώχθηκαν, καταδιωχθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ➤ | θα καταδιώξω ➤ | θα καταδιώκομαι ➤ | θα καταδιωχτώ / καταδιωχθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα καταδιώκεις, … | θα καταδιώξεις, … | θα καταδιώκεσαι, … | θα καταδιωχτείς / καταδιωχθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … καταδιώξει έχω, έχεις, … καταδιωγμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … καταδιωχτεί / καταδιωχθεί είμαι, είσαι, … καταδιωγμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … καταδιώξει είχα, είχες, … καταδιωγμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … καταδιωχτεί / καταδιωχθεί ήμουν, ήσουν, … καταδιωγμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … καταδιώξει θα έχω, θα έχεις, … καταδιωγμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … καταδιωχτεί / καταδιωχθεί θα είμαι, θα είσαι, … καταδιωγμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | καταδίωκε | καταδίωξε | — | καταδιώξου |
| 2 pl | καταδιώκετε | καταδιώξτε | καταδιώκεστε | καταδιωχτείτε, καταδιωχθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | καταδιώκοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας καταδιώξει ➤ | καταδιωγμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | καταδιώξει | καταδιωχτεί, καταδιωχθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- αδίωκτος (adíoktos, “unprosecuted”)
- ακαταδίωκτος (akatadíoktos, “not possible to be prosecuted”)
- καταδιωγμός m (katadiogmós, “pogrom”)
- καταδιωκτικός (katadioktikós, “prosecuting”)
- καταδίωξη f (katadíoxi, “prosecution”) (law)
- and see: διώκω (dióko, “persecute, prosecute”)
References
- ^ καταδιώκω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language