κλείομαι

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /klěː.o.mai̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkli.o.mɛ/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkli.o.mɛ/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkli.o.me/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈkli.o.me/

Verb

κλείομαι • (kleíomai)

first-person singular indicative present mediopassive of κλείω (kleíō)

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /ˈkli.o.me/
Hyphenation: κλεί‧ο‧μαι

Verb

κλείομαι • (kleíomai) passive

(formal) alternative form of κλείνομαι (kleínomai, “to be closed, shut”)

Usage notes

Found only in the compounds:
αποκλείομαι (apokleíomai, “I am blocked, excluded”)
εγκλείομαι (egkleíomai, “I am shut in, enclosed”)
εμπερικλείομαι (emperikleíomai, “I am contained”)
εσωκλείομαι (esokleíomai, “I am enclosed inside”) (a modern verb)
περικλείομαι (perikleíomai, “I am shut around, enclosed”)