κνάω

Ancient Greek

Alternative forms

κνήθω (knḗthō) — late
κναίω (knaíō)

Etymology

From Proto-Indo-European *kneh₂- (“to scratch”). Cognate with Proto-West Germanic *hnōjan, Proto-Celtic *knāyeti (“to bite, chew”), and Lithuanian knóti (“to peel”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /kná.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkna.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkna.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkna.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈkna.o/

Verb

κνάω • (knáō)

to scrape, scratch
- 484 BCE – 425 BCE, Herodotus, The Histories 7.239.4:
  ἐπεὶ δὲ καὶ ἀπίκετο ἐς τὴν Λακεδαίμονα, οὐκ εἶχον συμβαλέσθαι οἱ Λακεδαιμόνιοι, πρίν γε δή σφι, ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι, Κλεομένεος μὲν θυγάτηρ Λεωνίδεω δὲ γυνὴ Γοργὼ ὑπέθετο ἐπιφρασθεῖσα αὐτή, τὸν κηρὸν κνᾶν κελεύουσα, καὶ εὑρήσειν σφέας γράμματα ἐν τῷ ξύλῳ.
  epeì dè kaì apíketo es tḕn Lakedaímona, ouk eîkhon sumbalésthai hoi Lakedaimónioi, prín ge dḗ sphi, hōs egṑ punthánomai, Kleoméneos mèn thugátēr Leōnídeō dè gunḕ Gorgṑ hupétheto epiphrastheîsa autḗ, tòn kēròn knân keleúousa, kaì heurḗsein sphéas grámmata en tōî xúlōi.
  (please add an English translation of this quotation)
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Illiad 11.638-639:
  ἐν τῷ ῥά σφι κύκησε γυνὴ ἐϊκυῖα θεῇσιν οἴνῳ Πραμνείῳ, ἐπὶ δʼ αἴγειον κνῆ τυρὸν
  en tōî rhá sphi kúkēse gunḕ eïkuîa theēîsin oínōi Pramneíōi, epì d aígeion knê turòn
  (please add an English translation of this quotation)
- 380 BCE, Plato, Gorgias 494c:
  καὶ πρῶτον μὲν εἰπὲ εἰ καὶ ψωρῶντα καὶ κνησιῶντα, ἀφθόνως ἔχοντα τοῦ κνῆσθαι, κνώμενον διατελοῦντα τὸν βίον εὐδαιμόνως ἔστι ζῆν.
  kaì prôton mèn eipè ei kaì psōrônta kaì knēsiônta, aphthónōs ékhonta toû knêsthai, knṓmenon diateloûnta tòn bíon eudaimónōs ésti zên.
  (please add an English translation of this quotation)
- 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates of Kos, De Fracturis 21:
  γίνεται δὲ οὐδὲν τοιοῦτο, ἢν μὴ ἄγαν τις πιέζῃ τὸ κάτηγμα, ἢ κατακρεμάμενον ἔχῃ, ἢ κνῆται τῇ χειρὶ, ἢ ἄλλο τι προσπίπτῃ ἐρεθιστικὸν πρὸς τὸν χρῶτα.
  gínetai dè oudèn toioûto, ḕn mḕ ágan tis piézēi tò kátēgma, ḕ katakremámenon ékhēi, ḕ knêtai tēî kheirì, ḕ állo ti prospíptēi erethistikòn pròs tòn khrôta.
  (please add an English translation of this quotation)
to tickle
- 125 CE – 200 CE, Lucian, De Saltatione 2:
  ὥστε ἔγωγε πυθόμενος ὡς ἐπὶ τοιαύτῃ θέᾳ σχολάζοις, οὐκ ᾐδέσθην μόνον ὑπὲρ σοῦ ἀλλὰ καὶ ἠνιάθην εἰ Πλάτωνος καὶ Χρυσίππου καὶ Ἀριστοτέλους ἐκλαθόμενος κάθησαι τὸ ὅμοιον πεπονθὼς τοῖς τὰ ὦτα πτερῷ κνωμένοις, καὶ ταῦτα μυρίων ἄλλων ὄντων ἀκουσμάτων καὶ θεαμάτων σπουδαίων, εἰ τούτων τις δέοιτο, τῶν κυκλίων αὐλητῶν καὶ τῶν κιθάρᾳ τὰ ἔννομα προσᾳδόντων, καὶ μάλιστα τῆς σεμνῆς τραγῳδίας καὶ τῆς φαιδροτάτης κωμῳδίας, ἅπερ καὶ ἐναγώνια εἶναι ἠξίωται.
  hṓste égōge puthómenos hōs epì toiaútēi théāi skholázois, ouk ēidésthēn mónon hupèr soû allà kaì ēniáthēn ei Plátōnos kaì Khrusíppou kaì Aristotélous eklathómenos káthēsai tò hómoion peponthṑs toîs tà ôta pterōî knōménois, kaì taûta muríōn állōn óntōn akousmátōn kaì theamátōn spoudaíōn, ei toútōn tis déoito, tôn kuklíōn aulētôn kaì tôn kithárāi tà énnoma prosāidóntōn, kaì málista tês semnês tragōidías kaì tês phaidrotátēs kōmōidías, háper kaì enagṓnia eînai ēxíōtai.
  (please add an English translation of this quotation)

Usage notes

One text contains the corrupted infinitive κνεῖν (kneîn)
The Doric forms κνᾷ (knāî), κνῆν (knên), and κνάσαιο (knásaio) are attested
The Ionic form κνᾶν (knân) is attested
The Epic form κνῆ (knê) is attested

Conjugation

Present: κνᾰ́ω, κνᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κνᾰ́ω	κνᾰ́εις	κνᾰ́ει	κνᾰ́ετον	κνᾰ́ετον	κνᾰ́ομεν	κνᾰ́ετε	κνᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	κνᾰ́ω	κνᾰ́ῃς	κνᾰ́ῃ	κνᾰ́ητον	κνᾰ́ητον	κνᾰ́ωμεν	κνᾰ́ητε	κνᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	κνᾰ́οιμῐ	κνᾰ́οις	κνᾰ́οι	κνᾰ́οιτον	κνᾰοίτην	κνᾰ́οιμεν	κνᾰ́οιτε	κνᾰ́οιεν
	imperative		κνᾰ́ε	κνᾰέτω	κνᾰ́ετον	κνᾰέτων		κνᾰ́ετε	κνᾰόντων
middle/ passive	indicative	κνᾰ́ομαι	κνᾰ́ῃ / κνᾰ́ει	κνᾰ́εται	κνᾰ́εσθον	κνᾰ́εσθον	κνᾰόμεθᾰ	κνᾰ́εσθε	κνᾰ́ονται
	subjunctive	κνᾰ́ωμαι	κνᾰ́ῃ	κνᾰ́ηται	κνᾰ́ησθον	κνᾰ́ησθον	κνᾰώμεθᾰ	κνᾰ́ησθε	κνᾰ́ωνται
	optative	κνᾰοίμην	κνᾰ́οιο	κνᾰ́οιτο	κνᾰ́οισθον	κνᾰοίσθην	κνᾰοίμεθᾰ	κνᾰ́οισθε	κνᾰ́οιντο
	imperative		κνᾰ́ου	κνᾰέσθω	κνᾰ́εσθον	κνᾰέσθων		κνᾰ́εσθε	κνᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κνᾰ́ειν				κνᾰ́εσθαι
participle	m	κνᾰ́ων				κνᾰόμενος
	f	κνᾰ́ουσᾰ				κνᾰομένη
	n	κνᾰ́ον				κνᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: κνῶ, κνῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κνῶ	κνᾷς	κνᾷ	κνᾶτον	κνᾶτον	κνῶμεν	κνᾶτε	κνῶσῐ(ν)
	subjunctive	κνῶ	κνᾷς	κνᾷ	κνᾶτον	κνᾶτον	κνῶμεν	κνᾶτε	κνῶσῐ(ν)
	optative	κνῴην / κνῷμῐ	κνῴης / κνῷς	κνῴη / κνῷ	κνῷτον / κνῴητον	κνῴτην / κνῳήτην	κνῷμεν / κνῴημεν	κνῷτε / κνῴητε	κνῷεν / κνῴησᾰν
	imperative		κνᾶ	κνᾱ́τω	κνᾶτον	κνᾱ́των		κνᾶτε	κνώντων
middle/ passive	indicative	κνῶμαι	κνᾷ	κνᾶται	κνᾶσθον	κνᾶσθον	κνώμεθᾰ	κνᾶσθε	κνῶνται
	subjunctive	κνῶμαι	κνᾷ	κνᾶται	κνᾶσθον	κνᾶσθον	κνώμεθᾰ	κνᾶσθε	κνῶνται
	optative	κνῴμην	κνῷο	κνῷτο	κνῷσθον	κνῴσθην	κνῴμεθᾰ	κνῷσθε	κνῷντο
	imperative		κνῶ	κνᾱ́σθω	κνᾶσθον	κνᾱ́σθων		κνᾶσθε	κνᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		κνᾶν				κνᾶσθαι
participle	m	κνῶν				κνώμενος
	f	κνῶσᾰ				κνωμένη
	n	κνῶν				κνώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔκνᾰον, ἐκνᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκνᾰον	ἔκνᾰες	ἔκνᾰε(ν)	ἐκνᾰ́ετον	ἐκνᾰέτην	ἐκνᾰ́ομεν	ἐκνᾰ́ετε	ἔκνᾰον
middle/ passive	indicative	ἐκνᾰόμην	ἐκνᾰ́ου	ἐκνᾰ́ετο	ἐκνᾰ́εσθον	ἐκνᾰέσθην	ἐκνᾰόμεθᾰ	ἐκνᾰ́εσθε	ἐκνᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔκνων, ἐκνώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκνων	ἔκνᾱς	ἔκνᾱ	ἐκνᾶτον	ἐκνᾱ́την	ἐκνῶμεν	ἐκνᾶτε	ἔκνων
middle/ passive	indicative	ἐκνώμην	ἐκνῶ	ἐκνᾶτο	ἐκνᾶσθον	ἐκνᾱ́σθην	ἐκνώμεθᾰ	ἐκνᾶσθε	ἐκνῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: κνήσω, κνήσομαι, κνησθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κνήσω	κνήσεις	κνήσει	κνήσετον	κνήσετον	κνήσομεν	κνήσετε	κνήσουσῐ(ν)
active	optative	κνήσοιμῐ	κνήσοις	κνήσοι	κνήσοιτον	κνησοίτην	κνήσοιμεν	κνήσοιτε	κνήσοιεν
middle	indicative	κνήσομαι	κνήσῃ / κνήσει	κνήσεται	κνήσεσθον	κνήσεσθον	κνησόμεθᾰ	κνήσεσθε	κνήσονται
middle	optative	κνησοίμην	κνήσοιο	κνήσοιτο	κνήσοισθον	κνησοίσθην	κνησοίμεθᾰ	κνήσοισθε	κνήσοιντο
passive	indicative	κνησθήσομαι	κνησθήσῃ	κνησθήσεται	κνησθήσεσθον	κνησθήσεσθον	κνησθησόμεθᾰ	κνησθήσεσθε	κνησθήσονται
passive	optative	κνησθησοίμην	κνησθήσοιο	κνησθήσοιτο	κνησθήσοισθον	κνησθησοίσθην	κνησθησοίμεθᾰ	κνησθήσοισθε	κνησθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κνήσειν			κνήσεσθαι		κνησθήσεσθαι
participle	m	κνήσων			κνησόμενος		κνησθησόμενος
	f	κνήσουσᾰ			κνησομένη		κνησθησομένη
	n	κνῆσον			κνησόμενον		κνησθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔκνησᾰ, ἐκνησᾰ́μην, ἐκνήσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκνησᾰ	ἔκνησᾰς	ἔκνησε(ν)	ἐκνήσᾰτον	ἐκνησᾰ́την	ἐκνήσᾰμεν	ἐκνήσᾰτε	ἔκνησᾰν
	subjunctive	κνήσω	κνήσῃς	κνήσῃ	κνήσητον	κνήσητον	κνήσωμεν	κνήσητε	κνήσωσῐ(ν)
	optative	κνήσαιμῐ	κνήσειᾰς / κνήσαις	κνήσειε(ν) / κνήσαι	κνήσαιτον	κνησαίτην	κνήσαιμεν	κνήσαιτε	κνήσειᾰν / κνήσαιεν
	imperative		κνῆσον	κνησᾰ́τω	κνήσᾰτον	κνησᾰ́των		κνήσᾰτε	κνησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκνησᾰ́μην	ἐκνήσω	ἐκνήσᾰτο	ἐκνήσᾰσθον	ἐκνησᾰ́σθην	ἐκνησᾰ́μεθᾰ	ἐκνήσᾰσθε	ἐκνήσᾰντο
	subjunctive	κνήσωμαι	κνήσῃ	κνήσηται	κνήσησθον	κνήσησθον	κνησώμεθᾰ	κνήσησθε	κνήσωνται
	optative	κνησαίμην	κνήσαιο	κνήσαιτο	κνήσαισθον	κνησαίσθην	κνησαίμεθᾰ	κνήσαισθε	κνήσαιντο
	imperative		κνῆσαι	κνησᾰ́σθω	κνήσᾰσθον	κνησᾰ́σθων		κνήσᾰσθε	κνησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐκνήσθην	ἐκνήσθης	ἐκνήσθη	ἐκνήσθητον	ἐκνησθήτην	ἐκνήσθημεν	ἐκνήσθητε	ἐκνήσθησᾰν
	subjunctive	κνησθῶ	κνησθῇς	κνησθῇ	κνησθῆτον	κνησθῆτον	κνησθῶμεν	κνησθῆτε	κνησθῶσῐ(ν)
	optative	κνησθείην	κνησθείης	κνησθείη	κνησθεῖτον / κνησθείητον	κνησθείτην / κνησθειήτην	κνησθεῖμεν / κνησθείημεν	κνησθεῖτε / κνησθείητε	κνησθεῖεν / κνησθείησᾰν
	imperative		κνήσθητῐ	κνησθήτω	κνήσθητον	κνησθήτων		κνήσθητε	κνησθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κνῆσαι			κνήσᾰσθαι		κνησθῆναι
participle	m	κνήσᾱς			κνησᾰ́μενος		κνησθείς
	f	κνήσᾱσᾰ			κνησᾰμένη		κνησθεῖσᾰ
	n	κνῆσᾰν			κνησᾰ́μενον		κνησθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔκνᾱσᾰ, ἐκνᾱσᾰ́μην (Doric)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκνᾱσᾰ	ἔκνᾱσᾰς	ἔκνᾱσε(ν)	ἐκνᾱ́σᾰτον	ἐκνᾱσᾰ́την	ἐκνᾱ́σᾰμεν	ἐκνᾱ́σᾰτε	ἔκνᾱσᾰν
	subjunctive	κνᾱ́σω	κνᾱ́σῃς	κνᾱ́σῃ	κνᾱ́σητον	κνᾱ́σητον	κνᾱ́σωμεν	κνᾱ́σητε	κνᾱ́σωσῐ(ν)
	optative	κνᾱ́σαιμῐ	κνᾱ́σειᾰς / κνᾱ́σαις	κνᾱ́σειε(ν) / κνᾱ́σαι	κνᾱσεῖτον	κνᾱσείτην	κνᾱσεῖμεν	κνᾱσεῖτε	κνᾱσεῖεν
	imperative		κνᾶσον	κνᾱσᾰ́τω	κνᾱ́σᾰτον	κνᾱσᾰ́των		κνᾱ́σᾰτε	κνᾱσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκνᾱσᾰ́μην	ἐκνᾱ́σω	ἐκνᾱ́σᾰτο	ἐκνᾱ́σᾰσθον	ἐκνᾱσᾰ́σθην	ἐκνᾱσᾰ́μεθᾰ	ἐκνᾱ́σᾰσθε	ἐκνᾱ́σᾰντο
	subjunctive	κνᾱ́σωμαι	κνᾱ́σηαι	κνᾱ́σηται	κνᾱ́σησθον	κνᾱ́σησθον	κνᾱσώμεθᾰ	κνᾱ́σησθε	κνᾱ́σωνται
	optative	κνᾱσαίμην	κνᾱ́σαιο	κνᾱ́σαιτο	κνᾱ́σαισθον	κνᾱσαίσθην	κνᾱσαίμεθᾰ	κνᾱ́σαισθε	κνᾱ́σαιντο
	imperative		κνᾶσαι	κνᾱσᾰ́σθω	κνᾱ́σᾰσθον	κνᾱσᾰ́σθων		κνᾱ́σᾰσθε	κνᾱσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		κνᾶσαι			κνᾱ́σᾰσθαι
participle	m	κνᾱ́σᾱς			κνᾱσᾰ́μενος
	f	κνᾱ́σᾱσᾰ			κνᾱσᾰμένη
	n	κνᾶσᾰν			κνᾱσᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: κέκνηκᾰ, κέκνημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κέκνηκᾰ	κέκνηκᾰς	κέκνηκε(ν)	κεκνήκᾰτον	κεκνήκᾰτον	κεκνήκᾰμεν	κεκνήκᾰτε	κεκνήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεκνήκω	κεκνήκῃς	κεκνήκῃ	κεκνήκητον	κεκνήκητον	κεκνήκωμεν	κεκνήκητε	κεκνήκωσῐ(ν)
	optative	κεκνήκοιμῐ / κεκνηκοίην	κεκνήκοις / κεκνηκοίης	κεκνήκοι / κεκνηκοίη	κεκνήκοιτον	κεκνηκοίτην	κεκνήκοιμεν	κεκνήκοιτε	κεκνήκοιεν
	imperative		κέκνηκε	κεκνηκέτω	κεκνήκετον	κεκνηκέτων		κεκνήκετε	κεκνηκόντων
middle/ passive	indicative	κέκνημαι	κέκνησαι	κέκνηται	κέκνησθον	κέκνησθον	κεκνήμεθᾰ	κέκνησθε	κέκνηνται
	subjunctive	κεκνημένος ὦ	κεκνημένος ᾖς	κεκνημένος ᾖ	κεκνημένω ἦτον	κεκνημένω ἦτον	κεκνημένοι ὦμεν	κεκνημένοι ἦτε	κεκνημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κεκνημένος εἴην	κεκνημένος εἴης	κεκνημένος εἴη	κεκνημένω εἴητον / εἶτον	κεκνημένω εἰήτην / εἴτην	κεκνημένοι εἴημεν / εἶμεν	κεκνημένοι εἴητε / εἶτε	κεκνημένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		κέκνησο	κεκνήσθω	κέκνησθον	κεκνήσθων		κέκνησθε	κεκνήσθων
		active				middle/passive
infinitive		κεκνηκέναι				κεκνῆσθαι
participle	m	κεκνηκώς				κεκνημένος
	f	κεκνηκυῖᾰ				κεκνημένη
	n	κεκνηκός				κεκνημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐκεκνήκειν / ἐκεκνήκη, ἐκεκνήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκεκνήκειν / ἐκεκνήκη	ἐκεκνήκεις / ἐκεκνήκης	ἐκεκνήκει(ν)	ἐκεκνήκετον	ἐκεκνηκέτην	ἐκεκνήκεμεν	ἐκεκνήκετε	ἐκεκνήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐκεκνήμην	ἐκέκνησο	ἐκέκνητο	ἐκέκνησθον	ἐκεκνήσθην	ἐκεκνήμεθᾰ	ἐκέκνησθε	ἐκέκνηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀνακνάω (anaknáō)
εἰσκνάω (eisknáō)
ἐκκνάω (ekknáō)
ἐπικνάω (epiknáō)
κατακνάω (kataknáō)

Related terms

ἄκνησμος (áknēsmos)
ἀπόκνησις (apóknēsis)
κατακνῆστις (kataknêstis)
κνησιάω (knēsiáō)
κνῆσις (knêsis)
κνησίχρυσος (knēsíkhrusos)
κνῆσμα (knêsma)
κνησμονή (knēsmonḗ)
κνησμός (knēsmós)
κνησμώδης (knēsmṓdēs)
κνηστέον (knēstéon)
κνηστήρ (knēstḗr)
κνηστικός (knēstikós)
κνῆστις (knêstis)
κνηστός (knēstós)
κνηστρίον (knēstríon)
ὀφρύκνηστον (ophrúknēston)
τυρόκνηστις (turóknēstis)

References

“κνάω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“κνάω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
κνάω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
“κνάω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
κνάω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
κνάω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 721