κουσούρι
Greek
Etymology
From Ottoman Turkish قصور (kusur), from Arabic قُصُور (quṣūr).
Pronunciation
- IPA(key): /kuˈsuɾi/
- Hyphenation: κου‧σού‧ρι
Noun
κουσούρι • (kousoúri) n
- shortcoming (usually for a person)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | κουσούρι (kousoúri) | κουσούρια (kousoúria) |
| genitive | κουσουριού (kousourioú) | κουσουριών (kousourión) |
| accusative | κουσούρι (kousoúri) | κουσούρια (kousoúria) |
| vocative | κουσούρι (kousoúri) | κουσούρια (kousoúria) |
Synonyms
- ελάττωμα n (eláttoma)