κουτσομπολιό

κουτσός (koutsós, “lame, limping”) +‎ μπολιάζω (boliázo, “to graft onto, to inoculate”)

• IPA^(key): /kutsoboˈʎo/
• Hyphenation: κου‧τσο‧μπο‧λιό

κουτσομπολιό • (koutsompolió) n (plural κουτσομπολιά)

1. gossip, tittle-tattle, idle talk (the act of talking about third parties, often negatively)

   Το κουτσομπολιό είναι γι’ αυτούς που δεν έχουν άλλο να κάνουν.

   To koutsompolió eínai gi’ aftoús pou den échoun állo na kánoun.

   Gossip is for those who have nothing else to do.

2. gossip, tale, rumour, story (stories and comments made while gossiping, often telling lies or stretching the truth)

   Να μην πιστεύεις τα κουτσομπολιά.

   Na min pistéveis ta koutsompoliá.

   Don't believe the rumours.

• (the act of discussing others): κουσκούς n (kouskoús), κουσκουσουριά f (kouskousouriá)
• (idle talk): φλυαρία f (flyaría)
• (stories and comments while gossiping): βρόμα f (vróma), ξόμπλιασμα n (xómpliasma), φαρμακογλωσσιά f (farmakoglossiá)

• κουτσομπόλης m (koutsompólis, “gossiper (male)”)
• κουτσομπόλα f (koutsompóla, “gossiper (female)”)
• κουτσομπολεύω (koutsompolévo, “to gossip”)