κρουστός

Ancient Greek

Etymology

From κρουσ- (krous-) (from κρούω (kroúō, “to strike”)) +‎ -τός (-tós).

Pronunciation

(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /krusˈtos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /krusˈtos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /krusˈtos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /krusˈtos/

Adjective

κρουστός • (kroustós) m (feminine κρουστή, neuter κρουστόν); first/second declension (Koine)

(music) played by striking (with a plectron) (of music instruments)
κρουστά ὄργανα ― kroustá órgana ― percussion instruments

Inflection

First and second declension of κρουστός; κρουστή; κρουστόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κρουστός kroustós	κρουστή kroustḗ	κρουστόν kroustón	κρουστώ kroustṓ	κρουστᾱ́ kroustā́	κρουστώ kroustṓ	κρουστοί kroustoí	κρουσταί kroustaí	κρουστᾰ́ kroustắ
Genitive	κρουστοῦ kroustoû	κρουστῆς kroustês	κρουστοῦ kroustoû	κρουστοῖν kroustoîn	κρουσταῖν kroustaîn	κρουστοῖν kroustoîn	κρουστῶν kroustôn	κρουστῶν kroustôn	κρουστῶν kroustôn
Dative	κρουστῷ kroustōî	κρουστῇ kroustēî	κρουστῷ kroustōî	κρουστοῖν kroustoîn	κρουσταῖν kroustaîn	κρουστοῖν kroustoîn	κρουστοῖς kroustoîs	κρουσταῖς kroustaîs	κρουστοῖς kroustoîs
Accusative	κρουστόν kroustón	κρουστήν kroustḗn	κρουστόν kroustón	κρουστώ kroustṓ	κρουστᾱ́ kroustā́	κρουστώ kroustṓ	κρουστούς kroustoús	κρουστᾱ́ς kroustā́s	κρουστᾰ́ kroustắ
Vocative	κρουστέ krousté	κρουστή kroustḗ	κρουστόν kroustón	κρουστώ kroustṓ	κρουστᾱ́ kroustā́	κρουστώ kroustṓ	κρουστοί kroustoí	κρουσταί kroustaí	κρουστᾰ́ kroustắ
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κρουστῶς kroustôs			κρουστότερος kroustóteros			κρουστότᾰτος kroustótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

κροῦμα n (kroûma, “beat, stroke; play music instruments”)
κροῦσις f (kroûsis, “striking, smiting, collision”)
κρουστικός (kroustikós, “fit for striking, butting”)
and see κρούω (kroúō, “strike”)

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /kruˈstos/
Hyphenation: κρου‧στός

Etymology 1

From Hellenistic Koine Greek κρουστός, and a semantic loan from German Schlaginstrumente or French instruments à percussion.

Adjective

κρουστός • (kroustós) m (feminine κρουστή, neuter κρουστό)

(music) of or related to percussion instruments

Derived terms

κρουστά n pl (kroustá, “percussion (instruments)”)

Related terms

see: κρούω (kroúo, “strike”)

Etymology 2

From κρούστα f (kroústa, “crust”), borrowed from Latin crusta, or possibly via the Italian crosta + -ός.^[1]

Adjective

κρουστός • (kroustós) m (feminine κρουστή, neuter κρουστό)

tightly woven
full

Synonyms

πυκνοϋφασμένος (pyknoÿfasménos, participle)

Antonyms

αγανός (aganós)
αραιοϋφασμένος (araioÿfasménos, participle)

Declension

For sense percussion there are no degrees of comparison.

Declension of κρουστός
	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κρουστός (kroustós)	κρουστή (kroustí)	κρουστό (kroustó)	κρουστοί (kroustoí)	κρουστές (kroustés)	κρουστά (kroustá)
genitive	κρουστού (kroustoú)	κρουστής (kroustís)	κρουστού (kroustoú)	κρουστών (kroustón)	κρουστών (kroustón)	κρουστών (kroustón)
accusative	κρουστό (kroustó)	κρουστή (kroustí)	κρουστό (kroustó)	κρουστούς (kroustoús)	κρουστές (kroustés)	κρουστά (kroustá)
vocative	κρουστέ (krousté)	κρουστή (kroustí)	κρουστό (kroustó)	κρουστοί (kroustoí)	κρουστές (kroustés)	κρουστά (kroustá)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κρουστός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κρουστός, etc.)

References

^ κρουστός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1] κρουστός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1]