λατρεύω

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From λατρεύς (latreús, “hired servant”) +‎ -εύω (-eúō), the former from λάτρις (látris, “hired servant, handmaid”) +‎ -εύς (-eús).[1]

Pronunciation

 

Verb

λατρεύω • (latreúō)

  1. to work for hire or pay, to be in servitude, serve
  2. to be subject to, to be bound or enslaved
  3. to serve the gods with prayers and sacrifices

Inflection

   Present: λατρεύω
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λατρεύω λατρεύεις λατρεύει λατρεύετον λατρεύετον λατρεύομεν λατρεύετε λατρεύουσῐ(ν)
subjunctive λατρεύω λατρεύῃς λατρεύῃ λατρεύητον λατρεύητον λατρεύωμεν λατρεύητε λατρεύωσῐ(ν)
optative λατρεύοιμῐ λατρεύοις λατρεύοι λατρεύοιτον λατρευοίτην λατρεύοιμεν λατρεύοιτε λατρεύοιεν
imperative   λάτρευε λατρευέτω λατρεύετον λατρευέτων   λατρεύετε λατρευόντων
active
infinitive λατρεύειν
participle m λατρεύων
f λατρεύουσᾰ
n λατρεῦον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐλάτρευον
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐλάτρευον ἐλάτρευες ἐλάτρευε(ν) ἐλατρεύετον ἐλατρευέτην ἐλατρεύομεν ἐλατρεύετε ἐλάτρευον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: λατρεύσω
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λατρεύσω λατρεύσεις λατρεύσει λατρεύσετον λατρεύσετον λατρεύσομεν λατρεύσετε λατρεύσουσῐ(ν)
optative λατρεύσοιμῐ λατρεύσοις λατρεύσοι λατρεύσοιτον λατρευσοίτην λατρεύσοιμεν λατρεύσοιτε λατρεύσοιεν
active
infinitive λατρεύσειν
participle m λατρεύσων
f λατρεύσουσᾰ
n λατρεῦσον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐλάτρευσᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐλάτρευσᾰ ἐλάτρευσᾰς ἐλάτρευσε(ν) ἐλατρεύσᾰτον ἐλατρευσᾰ́την ἐλατρεύσᾰμεν ἐλατρεύσᾰτε ἐλάτρευσᾰν
subjunctive λατρεύσω λατρεύσῃς λατρεύσῃ λατρεύσητον λατρεύσητον λατρεύσωμεν λατρεύσητε λατρεύσωσῐ(ν)
optative λατρεύσαιμῐ λατρεύσειᾰς / λατρεύσαις λατρεύσειε(ν) / λατρεύσαι λατρεύσαιτον λατρευσαίτην λατρεύσαιμεν λατρεύσαιτε λατρεύσειᾰν / λατρεύσαιεν
imperative   λάτρευσον λατρευσᾰ́τω λατρεύσᾰτον λατρευσᾰ́των   λατρεύσᾰτε λατρευσᾰ́ντων
active
infinitive λατρεῦσαι
participle m λατρεύσᾱς
f λατρεύσᾱσᾰ
n λατρεῦσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

  • Greek: λατρεύω (latrévo)

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “λάτρον (> DER > λατρεύω)”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 837-8

Further reading

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek λατρεύω (latreúō, “serve as a slave; serve gods with prayers”).

Pronunciation

  • IPA(key): /laˈtɾe.vo/
  • Hyphenation: λα‧τρεύ‧ω

Verb

λατρεύω • (latrévo) (past λάτρεψα, passive λατρεύομαι)

  1. to worship, adore

Conjugation

λατρεύω   λατρεύομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg λατρέψω λατρεύομαι λατρευτώ
2 sg λατρεύεις λατρέψεις λατρεύεσαι λατρευτείς
3 sg λατρεύει λατρέψει λατρεύεται λατρευτεί
1 pl λατρεύουμε, [‑ομε] λατρέψουμε, [‑ομε] λατρευόμαστε λατρευτούμε
2 pl λατρεύετε λατρέψετε λατρεύεστε, λατρευόσαστε λατρευτείτε
3 pl λατρεύουν(ε) λατρέψουν(ε) λατρεύονται λατρευτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg λάτρευα λάτρεψα λατρευόμουν(α) λατρεύτηκα
2 sg λάτρευες λάτρεψες λατρευόσουν(α) λατρεύτηκες
3 sg λάτρευε λάτρεψε λατρευόταν(ε) λατρεύτηκε
1 pl λατρεύαμε λατρέψαμε λατρευόμασταν, (‑όμαστε) λατρευτήκαμε
2 pl λατρεύατε λατρέψατε λατρευόσασταν, (‑όσαστε) λατρευτήκατε
3 pl λάτρευαν, λατρεύαν(ε) λάτρεψαν, λατρέψαν(ε) λατρεύονταν, (λατρευόντουσαν) λατρεύτηκαν, λατρευτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα λατρέψω ➤ θα λατρεύομαι ➤ θα λατρευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα λατρεύεις, … θα λατρέψεις, … θα λατρεύεσαι, … θα λατρευτείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … λατρέψει
  έχω, έχεις, … λατρεμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … λατρευτεί
  είμαι, είσαι, … λατρεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … λατρέψει
  είχα, είχες, … λατρεμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … λατρευτεί
  ήμουν, ήσουν, … λατρεμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … λατρέψει
  θα έχω, θα έχεις, … λατρεμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … λατρευτεί
  θα είμαι, θα είσαι, … λατρεμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg λάτρευε λάτρεψε, λάτρευ' 1 — λατρέψου
2 pl λατρεύετε λατρέψτε, λατρεύτε2 λατρεύεστε λατρευτείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ λατρεύοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας λατρέψει ➤ λατρεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ λατρέψει λατρευτεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. λάτρευ' τον ("worship him!")
 2. Colloquial.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.