λυκόστομος

Ancient Greek

Etymology

From λύκος (lúkos, “wolf”) +‎ στόμα (stóma, “mouth”).

Pronunciation

 

Noun

λῠκόστομος • (lŭkóstomos) m (genitive λῠκοστόμου); second declension

  1. kind of anchovy

Inflection

Second declension of ὁ λῠκόστομος; τοῦ λῠκοστόμου (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ὁ λῠκόστομος
ho lŭkóstomos 		τὼ λῠκοστόμω
tṑ lŭkostómō 		οἱ λῠκόστομοι
hoi lŭkóstomoi
Genitive τοῦ λῠκοστόμου
toû lŭkostómou 		τοῖν λῠκοστόμοιν
toîn lŭkostómoin 		τῶν λῠκοστόμων
tôn lŭkostómōn
Dative τῷ λῠκοστόμῳ
tōî lŭkostómōi 		τοῖν λῠκοστόμοιν
toîn lŭkostómoin 		τοῖς λῠκοστόμοις
toîs lŭkostómois
Accusative τὸν λῠκόστομον
tòn lŭkóstomon 		τὼ λῠκοστόμω
tṑ lŭkostómō 		τοὺς λῠκοστόμους
toùs lŭkostómous
Vocative λῠκόστομε
lŭkóstome 		λῠκοστόμω
lŭkostómō 		λῠκόστομοι
lŭkóstomoi
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.