μέλινος

Ancient Greek

Alternative forms

μείλινος (meílinos) — metrically lengthened

Etymology

μελίᾱ (melíā, “manna ash”) +‎ -ινος (-inos)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /mé.li.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈme.li.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈme.li.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈme.li.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈme.li.nos/

Adjective

μέλῐνος • (mélĭnos) m (feminine μελίνη, neuter μέλῐνον); first/second declension

ashen (made of ash-wood)

Declension

First and second declension of μέλῐνος; μελῐ́νη; μέλῐνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	μέλῐνος mélĭnos	μελῐ́νη melĭ́nē	μέλῐνον mélĭnon	μελῐ́νω melĭ́nō	μελῐ́νᾱ melĭ́nā	μελῐ́νω melĭ́nō	μέλῐνοι mélĭnoi	μέλῐναι mélĭnai	μέλῐνᾰ mélĭnă
Genitive	μελῐ́νου melĭ́nou	μελῐ́νης melĭ́nēs	μελῐ́νου melĭ́nou	μελῐ́νοιν melĭ́noin	μελῐ́ναιν melĭ́nain	μελῐ́νοιν melĭ́noin	μελῐ́νων melĭ́nōn	μελῐ́νων melĭ́nōn	μελῐ́νων melĭ́nōn
Dative	μελῐ́νῳ melĭ́nōi	μελῐ́νῃ melĭ́nēi	μελῐ́νῳ melĭ́nōi	μελῐ́νοιν melĭ́noin	μελῐ́ναιν melĭ́nain	μελῐ́νοιν melĭ́noin	μελῐ́νοις melĭ́nois	μελῐ́ναις melĭ́nais	μελῐ́νοις melĭ́nois
Accusative	μέλῐνον mélĭnon	μελῐ́νην melĭ́nēn	μέλῐνον mélĭnon	μελῐ́νω melĭ́nō	μελῐ́νᾱ melĭ́nā	μελῐ́νω melĭ́nō	μελῐ́νους melĭ́nous	μελῐ́νᾱς melĭ́nās	μέλῐνᾰ mélĭnă
Vocative	μέλῐνε mélĭne	μελῐ́νη melĭ́nē	μέλῐνον mélĭnon	μελῐ́νω melĭ́nō	μελῐ́νᾱ melĭ́nā	μελῐ́νω melĭ́nō	μέλῐνοι mélĭnoi	μέλῐναι mélĭnai	μέλῐνᾰ mélĭnă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	μελῐ́νως melĭ́nōs			μελῐνώτερος melĭnṓteros			μελῐνώτᾰτος melĭnṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.