μέλω

Ancient Greek

Etymology

Uncertain. Suggested connection to μέλλω (méllō, “to intend, to mean to”), but Beekes doesn't find this convincing.

Pronunciation

 

Verb

μέλω • (mélō)

  1. (active voice and middle voice)
    1. (with passive meaning) to be an object of care or interest [with dative ‘to someone’]
    2. (with active meaning) to care for, be interested in [with genitive ‘someone, something’]
  2. (impersonal, active voice) to be a matter of concern [with genitive ‘something of concern’ and dative ‘to someone’]

Conjugation

   Present: μέλω, μέλομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μέλω μέλεις μέλει μέλετον μέλετον μέλομεν μέλετε μέλουσῐ(ν)
subjunctive μέλω μέλῃς μέλῃ μέλητον μέλητον μέλωμεν μέλητε μέλωσῐ(ν)
optative μέλοιμῐ μέλοις μέλοι μέλοιτον μελοίτην μέλοιμεν μέλοιτε μέλοιεν
imperative   μέλε μελέτω μέλετον μελέτων   μέλετε μελόντων
middle/
passive 		indicative μέλομαι μέλῃ / μέλει μέλεται μέλεσθον μέλεσθον μελόμεθᾰ μέλεσθε μέλονται
subjunctive μέλωμαι μέλῃ μέληται μέλησθον μέλησθον μελώμεθᾰ μέλησθε μέλωνται
optative μελοίμην μέλοιο μέλοιτο μέλοισθον μελοίσθην μελοίμεθᾰ μέλοισθε μέλοιντο
imperative   μέλου μελέσθω μέλεσθον μελέσθων   μέλεσθε μελέσθων
active middle/passive
infinitive μέλειν μέλεσθαι
participle m μέλων μελόμενος
f μέλουσᾰ μελομένη
n μέλον μελόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔμελον, ἐμελόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔμελον ἔμελες ἔμελε(ν) ἐμέλετον ἐμελέτην ἐμέλομεν ἐμέλετε ἔμελον
middle/
passive 		indicative ἐμελόμην ἐμέλου ἐμέλετο ἐμέλεσθον ἐμελέσθην ἐμελόμεθᾰ ἐμέλεσθε ἐμέλοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: μέλον, μελόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μέλον μέλες μέλε(ν) μέλετον μελέτην μέλομεν μέλετε μέλον
middle/
passive 		indicative μελόμην μέλου μέλετο μέλεσθον μελέσθην μελόμε(σ)θᾰ μέλεσθε μέλοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: μελήσω, μελήσομαι, μεληθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μελήσω μελήσεις μελήσει μελήσετον μελήσετον μελήσομεν μελήσετε μελήσουσῐ(ν)
optative μελήσοιμῐ μελήσοις μελήσοι μελήσοιτον μελησοίτην μελήσοιμεν μελήσοιτε μελήσοιεν
middle indicative μελήσομαι μελήσῃ / μελήσει μελήσεται μελήσεσθον μελήσεσθον μελησόμεθᾰ μελήσεσθε μελήσονται
optative μελησοίμην μελήσοιο μελήσοιτο μελήσοισθον μελησοίσθην μελησοίμεθᾰ μελήσοισθε μελήσοιντο
passive indicative μεληθήσομαι μεληθήσῃ μεληθήσεται μεληθήσεσθον μεληθήσεσθον μεληθησόμεθᾰ μεληθήσεσθε μεληθήσονται
optative μεληθησοίμην μεληθήσοιο μεληθήσοιτο μεληθήσοισθον μεληθησοίσθην μεληθησοίμεθᾰ μεληθήσοισθε μεληθήσοιντο
active middle passive
infinitive μελήσειν μελήσεσθαι μεληθήσεσθαι
participle m μελήσων μελησόμενος μεληθησόμενος
f μελήσουσᾰ μελησομένη μεληθησομένη
n μελῆσον μελησόμενον μεληθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐμέλησᾰ, ἐμελησᾰ́μην, ἐμελήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐμέλησᾰ ἐμέλησᾰς ἐμέλησε(ν) ἐμελήσᾰτον ἐμελησᾰ́την ἐμελήσᾰμεν ἐμελήσᾰτε ἐμέλησᾰν
subjunctive μελήσω μελήσῃς μελήσῃ μελήσητον μελήσητον μελήσωμεν μελήσητε μελήσωσῐ(ν)
optative μελήσαιμῐ μελήσειᾰς / μελήσαις μελήσειε(ν) / μελήσαι μελήσαιτον μελησαίτην μελήσαιμεν μελήσαιτε μελήσειᾰν / μελήσαιεν
imperative   μέλησον μελησᾰ́τω μελήσᾰτον μελησᾰ́των   μελήσᾰτε μελησᾰ́ντων
middle indicative ἐμελησᾰ́μην ἐμελήσω ἐμελήσᾰτο ἐμελήσᾰσθον ἐμελησᾰ́σθην ἐμελησᾰ́μεθᾰ ἐμελήσᾰσθε ἐμελήσᾰντο
subjunctive μελήσωμαι μελήσῃ μελήσηται μελήσησθον μελήσησθον μελησώμεθᾰ μελήσησθε μελήσωνται
optative μελησαίμην μελήσαιο μελήσαιτο μελήσαισθον μελησαίσθην μελησαίμεθᾰ μελήσαισθε μελήσαιντο
imperative   μέλησαι μελησᾰ́σθω μελήσᾰσθον μελησᾰ́σθων   μελήσᾰσθε μελησᾰ́σθων
passive indicative ἐμελήθην ἐμελήθης ἐμελήθη ἐμελήθητον ἐμεληθήτην ἐμελήθημεν ἐμελήθητε ἐμελήθησᾰν
subjunctive μεληθῶ μεληθῇς μεληθῇ μεληθῆτον μεληθῆτον μεληθῶμεν μεληθῆτε μεληθῶσῐ(ν)
optative μεληθείην μεληθείης μεληθείη μεληθεῖτον / μεληθείητον μεληθείτην / μεληθειήτην μεληθεῖμεν / μεληθείημεν μεληθεῖτε / μεληθείητε μεληθεῖεν / μεληθείησᾰν
imperative   μελήθητῐ μεληθήτω μελήθητον μεληθήτων   μελήθητε μεληθέντων
active middle passive
infinitive μελῆσαι μελήσᾰσθαι μεληθῆναι
participle m μελήσᾱς μελησᾰ́μενος μεληθείς
f μελήσᾱσᾰ μελησᾰμένη μεληθεῖσᾰ
n μελῆσᾰν μελησᾰ́μενον μεληθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: μεμέληκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μεμέληκᾰ μεμέληκᾰς μεμέληκε(ν) μεμελήκᾰτον μεμελήκᾰτον μεμελήκᾰμεν μεμελήκᾰτε μεμελήκᾱσῐ(ν)
subjunctive μεμελήκω μεμελήκῃς μεμελήκῃ μεμελήκητον μεμελήκητον μεμελήκωμεν μεμελήκητε μεμελήκωσῐ(ν)
optative μεμελήκοιμῐ / μεμεληκοίην μεμελήκοις / μεμεληκοίης μεμελήκοι / μεμεληκοίη μεμελήκοιτον μεμεληκοίτην μεμελήκοιμεν μεμελήκοιτε μεμελήκοιεν
imperative   μεμέληκε μεμεληκέτω μεμελήκετον μεμεληκέτων   μεμελήκετε μεμεληκόντων
active
infinitive μεμεληκέναι
participle m μεμεληκώς
f μεμεληκυῖᾰ
n μεμεληκός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: μέμηλᾰ (Epic, Lyric)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μέμηλᾰ μέμηλᾰς μέμηλε(ν) μεμήλᾰτον μεμήλᾰτον μεμήλᾰμεν μεμήλᾰτε μεμήλᾱσῐ(ν)
subjunctive μεμήλω μεμήλῃς μεμήλῃ μεμήλητον μεμήλητον μεμήλωμεν μεμήλητε μεμήλωσῐ(ν)
optative μεμήλοιμῐ / μεμηλοίην μεμήλοις / μεμηλοίης μεμήλοι / μεμηλοίη μεμήλοιτον μεμηλοίτην μεμήλοιμεν μεμήλοιτε μεμήλοιεν
imperative   μέμηλε μεμηλέτω μεμήλετον μεμηλέτων   μεμήλετε μεμηλόντων
active
infinitive μεμηλέναι
participle m μεμηλώς
f μεμηλυῖᾰ
n μεμηλός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: μέμβλεμαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative μέμβλεμαι μέμβλεσαι μέμβλεται μέμβλεσθον μέμβλεσθον μεμβλέμεθᾰ μέμβλεσθε μέμβλενται
subjunctive μεμβλεμένος ὦ μεμβλεμένος ᾖς μεμβλεμένος ᾖ μεμβλεμένω ἦτον μεμβλεμένω ἦτον μεμβλεμένοι ὦμεν μεμβλεμένοι ἦτε μεμβλεμένοι ὦσῐ(ν)
optative μεμβλεμένος εἴην μεμβλεμένος εἴης μεμβλεμένος εἴη μεμβλεμένω εἴητον / εἶτον μεμβλεμένω εἰήτην / εἴτην μεμβλεμένοι εἴημεν / εἶμεν μεμβλεμένοι εἴητε / εἶτε μεμβλέμενοι εἰησᾰ́ν / εἰεν
imperative   μέμβλεσο μεμβλέσθω μέμβλεσθον μεμβλέσθων   μέμβλεσθε μεμβλέσθων
middle/passive
infinitive μεμβλέσθαι
participle m μεμβλεμένος
f μεμβλεμένη
n μεμβλεμένον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: μεμβλέμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative μεμβλέμην μέμβλεσο μέμβλετο μέμβλεσθον μεμβλέσθην μεμβλέμεθᾰ μέμβλεσθε μέμβλεντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: μεμελήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative μεμελήμην μεμέλησο μεμέλητο μεμέλησθον μεμελήσθην μεμελήμεθᾰ μεμέλησθε μεμέληντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • ἐπιμελέομαι (epimeléomai)
  • μελεδαίνω (meledaínō)
  • μελεδαντός (meledantós)
  • μελέδημα (melédēma)
  • μελεδώνη (meledṓnē)
  • μελησίμβροτος (melēsímbrotos)
  • μεμελημένως (memelēménōs)
  • μεταμέλεια (metaméleia)
  • μεταμέλομαι (metamélomai)

References

  • “μέλω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  • “μέλω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
  • “μέλω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
  • μέλω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
  • μέλω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
  • “μέλω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
  • Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.