μετάπτωση

Greek

Etymology

From Ancient Greek μετᾰ́πτωσῐς (“change”) (μετά (metá) + πτῶσῐς (ptôsĭs)). Sense in linguistics, since Hellenistic Koine.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /meˈtaptosi/
  • Hyphenation: με‧τά‧πτω‧ση

Noun

μετάπτωση • (metáptosi) f (plural μεταπτώσεις)

  1. sudden change of situation or a property, fluctuation
    Ο καιρός έχει μεταπτώσεις: πότε κρύο, πότε ζέστη.
    O kairós échei metaptóseis: póte krýo, póte zésti.
    The weather keeps changing: sometimes cold, sometimes heat.
    ψυχολογικές μεταπτώσεις ― psychologikés metaptóseis ― mood swings (psychological swings).
  3. (linguistics, phonetics) ablaut, vowel gradation. For Greek language: change during derivation or composition of a word, or specifically of a vowel or diphthong in a root, or stem, or an affix, either qualitative (short ↔ short), or quantitive (short ↔ long)
    ποσοτική μετάπτωση: λέγω - λόγος
    posotikí metáptosi: légo - lógos
    quantitive ablaut: lĕgo (“I say”) - lŏgos (“speech, reason”)
    ποιοτική μετάπτωση: πατέρα - πατήρ
    poiotikí metáptosi: patéra - patír
    qualitative ablaut: patĕra (“father -accusative-”) - patēr (“father -nominative-”)
    See notes
  5. (physics) changes in a quantum system
  7. (physics) precession
  9. (chemistry) transition metal, in the term
    στοιχεία μετάπτωσης ― stoicheía metáptosis ― transition metals
  11. (astronomy) precession
  13. (geology) characterizes rifts on the Earth's crust

Declension

Declension of μετάπτωση
singular plural
nominative μετάπτωση (metáptosi) μεταπτώσεις (metaptóseis)
genitive μετάπτωσης (metáptosis) μεταπτώσεων (metaptóseon)
accusative μετάπτωση (metáptosi) μεταπτώσεις (metaptóseis)
vocative μετάπτωση (metáptosi) μεταπτώσεις (metaptóseis)

Older or formal genitive singular: μεταπτώσεως (metaptóseos)

  • αμετάπτωτος (ametáptotos) (linguistics)
  • μεταπτωτικός (metaptotikós) (linguistics)
  • and see: πτώση (ptósi, “fall, reduction”)

See also

(μετάπτωση (metáptosi, “linguistics”)) For ablaut (vowel gradation) and grades see[2]:

  • απαθής βαθμίδα f (apathís vathmída)
  • ετεροιωμένη βαθμίδα f (eteroioméni vathmída)
  • εκτεταμένη βαθμίδα f (ektetaméni vathmída)
  • εκτεταμένη-ετεροιωμένη βαθμίδα f (ektetaméni-eteroioméni vathmída)
  • συνεσταλμένη βαθμίδα f (synestalméni vathmída)
  • μηδενισμένη βαθμίδα f (midenisméni vathmída, “zero-grade”)

References

  1. ^ μετάπτωση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
  2. ^ μετάπτωση - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.