νεκροτομείο

νεκροτομή (nekrotomí, “autopsy”) +‎ -είο (-eío). First attested 1876.

• IPA^(key): /nekɾotoˈmio/
• Hyphenation: νε‧κρο‧το‧μεί‧ο

νεκροτομείο • (nekrotomeío) n (plural νεκροτομεία)

1. morgue, mortuary (specifically, ones in which autopsies are carried out to determine cause of death), autopsy room

   Οι φοιτητές ιατρικής διενεργούν νεκροτομή στο νεκροτομείο.

   Oi foitités iatrikís dienergoún nekrotomí sto nekrotomeío.

   The medical students are carrying out an autopsy in the morgue.

• νεκροθάλαμος m (nekrothálamos, “morgue, mortuary”) (where the bodies are kept before burial)
• νεκροφυλακείο n (nekrofylakeío, “morgue, mortuary”) (where the bodies are kept before burial)
• νεκροστάσιο n (nekrostásio, “morgue, mortuary, viewing room”) (where the bodies are kept before burial)