νοούμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /no.ǔː.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /noˈu.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /noˈu.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /noˈu.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /noˈu.me.nos/

Participle

νοούμενος • (nooúmenos) m (feminine νοουμένη, neuter νοούμενον); first/third declension

present mediopassive participle of νοέω (noéō)
(nominalized, neuter) meaning, sense (of a word etc.)

Declension

First and second declension of νοούμενος; νοουμένη; νοούμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	νοούμενος nooúmenos	νοουμένη noouménē	νοούμενον nooúmenon	νοουμένω noouménō	νοουμένᾱ noouménā	νοουμένω noouménō	νοούμενοι nooúmenoi	νοούμεναι nooúmenai	νοούμενᾰ nooúmenă
Genitive	νοουμένου noouménou	νοουμένης noouménēs	νοουμένου noouménou	νοουμένοιν noouménoin	νοουμέναιν noouménain	νοουμένοιν noouménoin	νοουμένων noouménōn	νοουμένων noouménōn	νοουμένων noouménōn
Dative	νοουμένῳ noouménōi	νοουμένῃ noouménēi	νοουμένῳ noouménōi	νοουμένοιν noouménoin	νοουμέναιν noouménain	νοουμένοιν noouménoin	νοουμένοις noouménois	νοουμέναις noouménais	νοουμένοις noouménois
Accusative	νοούμενον nooúmenon	νοουμένην noouménēn	νοούμενον nooúmenon	νοουμένω noouménō	νοουμένᾱ noouménā	νοουμένω noouménō	νοουμένους noouménous	νοουμένᾱς noouménās	νοούμενᾰ nooúmenă
Vocative	νοούμενε nooúmene	νοουμένη noouménē	νοούμενον nooúmenon	νοουμένω noouménō	νοουμένᾱ noouménā	νοουμένω noouménō	νοούμενοι nooúmenoi	νοούμεναι nooúmenai	νοούμενᾰ nooúmenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	νοουμένως noouménōs			νοουμενώτερος nooumenṓteros			νοουμενώτᾰτος nooumenṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.